Mengelpoezy. Deel 2

[p. 409]

Tweede avondzang.

Heilryke Schepper! milde Bron

Van onuitputtelyke schatten!

Hoe blinkt uw wysheid in de Zon!

Hoe kan men in dat Schepsel vatten

Den glans van uwe Majesteit,

En uit alle and're zichtb're dingen

De diepten van uw heerlykheid!

't Lust my een Avondlied te zingen,

En, in de schaduw van den nacht,

De schoonheid van uw Licht te maalen,

Dat leed, dat last en zorg verzacht,

De vreugde ontsteekt en bluscht de kwaalen.

De Zonne daalt voor myn gezicht:

Maar 'k wil haar straalen eeuwig missen,

Als ik uw alverkwikkend Licht

Mag zien door 's waerelds duisternissen;

Dat Licht, 't geen op een wond're wys,

Kan, door zyn straalen, warmte geeven

Aan harten, die, zo koud als ys,

De liefde van Gods Zoon weêrstreeven;

Dat Licht, dat zonder einde straalt,

Het leeven geeft, en doet de blinden,

Van Mozes Wetboek afgedwaald,

Den rechten weg in 't Bloedrecht vinden:

[p. 410]

 

Dit is het Licht dat Gods Propheet

 

Door nevels zag, en kwam belooven.

 

Nu is dit schaduwachtig kleed,

 

Die dikke voorhang opgeschooven.

 

Wy zien de klaarheid van Gods Beeld

 

Van aangezicht tot aangezichte,

 

Daar alle zaligheid in speelt;

 

Dat Priester Aaron dier verpligtte

 

Van 't nimmer ongedekt te zien.

 

Wat komt die glans my, in 't beschouwen,

 

Al heil, al hulp en troost te biên!

 

Waar op ik eeuwig mag vertrouwen,

 

Of schoon, op yeder oogenblik,

 

De nacht, met zyn angstvalligheden,

 

Verwekk' langs 't aardryk schrik op schrik;

 

Myn ziel, bevestigd in Gods vreden,

 

Rust in den schoot van zyn Genaâ,

 

Daar 'k, in 't geloof gevoerd naar boven,

 

Gevoel een blydschap vroeg en spaâ,

 

Van geene droefheid uit te dooven.

 

Myn oog, nu slaap vry: 's Hemels Oog,

 

Dat nimmer slaapt, zal u bewaaken,

 

En steeds beschermen van om hoog,

 

Daar 'k zie, om nieuwen troost te smaaken,

 

Den Vorst der duisternis geveld.

 

Wat kwaad, wat onheil zoude ik vreezen,

 

Nu 's Heeren arm my veilig stelt,

 

En 't Licht van 't Goddelyke Wezen

 

Bestraalt myn ziel en aangezicht,

 

Dat my tot zynen dienst verpligt?