Mengelpoezy. Deel 2(1731)–Katharina Lescaille– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 398] [p. 398] Gebed om wel te bidden. Hoe zyn uw Goedertierenheden Voor d' armen mensch zo ryk, zo groot, Dat hy, met zuchten en gebeden, U naad'ren mag in zynen nood, O Vader! daar gy leent uw ooren, Om zyne klagten aan te hooren? Tot wien zou hy ook anders gaan? Tot wien, dan die, by 't brood des leevens, Wilt met al 't goede ons overlaân, En duizend zegeningen tevens Den nederigen smeeker geeft, Die hoop op uw genade heeft? Ach! wil my, ô myn God! verleenen, Om 't bitter lyden van uw Zoon, Die voor ons is in 't vleesch verscheenen, En my den weg baant tot uw troon, Uw goeden Geest, om in het midden Van al myn zwakheid, wel te bidden. [pagina 399] [p. 399] Geef dat ik, door hem, in myn smart En 's Waerelds bittere ongenuchten, Tot u roep, door den mond van 't hart, Met onuitsprekelyke zuchten. Hy leer my wat ik eischen moet Van u, in voor- en tegenspoed. Laat hy myn traagen yver wekken, Myn zinnen houden onverlet Van aardsche zorg, die my kan trekken Van het aandachtige Gebed. Hy stutt' myn wankelende krachten, En geef my hemelsche gedachten. Dat hy myn mond en tong bestier, En zuiv're myn onzuiv're lippen Met zyn geheiligd Altaarvier; Dat me in 't Gebed niets koom te ontslippen, Als 't geen, in 's Waereld woesteny, U eerlyk, en my zalig zy. Hy leer my meest om 't hemelsch smeeken, En 't onvergankelyke goed: Zo al my 't aardsche niet ontbreeken, Maar in een ryken overvloed, Daar ik heb geen gebrek te schroomen, Van zelve steeds my tegenstroomen. [pagina 400] [p. 400] Doe my, met need'righeid, voortaan Alle eigewysheid in my teug'len, Daar 'k roep uw wyze Godheid aan; En geef aan myn gedachten vleug'len. Dat myn Gebed, van trans tot trans, Opklim tot aller Heem'len glans. Zo zal ik, aan dit licht ontsteeken, Door uw genaâ, zyn nimmer moê Van bidden, looven, danken, smeeken. Zo vloei uw goede Geest my toe, Waar door ik vry tot u mag treeden, Myn God en Vader, met Gebeden. Vorige Volgende