Mengelpoezy. Deel 2

[p. 367]

Grafschrift van mejuffrouwe Susanna Veselaer, weduwe van den heere Jan Jacobz. Schippers.

De Weeuw van Schippers, al de Waereld door vermaard,

Zo ver men Boeken vind; om haare deugd verheven;

Uitmuntende in verstand; rust hier. Hoe hoog bejaard,

Noch trof de Dood, helaas! te ontydig 't dierbaar leeven.

Gun haar gebeente rust. Men schreit vergeefs op 't Graf.

Zy lei het sterflyk, om 't onsterflyk leeven, af.

Anders.

Susannaas Leevenszon, geblonken, als een Wonder

Van haare Kunne en Tyd, bezield van Godlyk vuur,

Dat onuitbluschlyk scheen geschaapen van Natuur,

Ging wel op Bleyëndaal, in volle glory, onder;

Maar om, verheerelykt, ver boven Zon en Maan,

In 't Hemelsch Bleyëndaal, veel schooner op te gaan.

Overleden op haar E. Lusthove Blyëndaal den

XVII^den, en Begraaven te Soest, den XXI^sten

van Slagtmaand, MDCXCIX.