Mengelpoezy. Deel 2(1731)–Katharina Lescaille– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 314] [p. 314] Op het huwelyk van den heere Victor de Haan, en jongkvrouwe Anna van Gesser. De wakk're Haan juicht, na een nacht van minnekwaalen, Nu voor zyn oog verschynt zyn Liefdens dageraad, Met zulk een vriend'lyk licht, met zulk een schoon gelaat, Gelyk Aurora blinkt om Cephalus te onthaalen. De Bruiloftsrei verdooft den klank der nachtegaalen: 't Juicht alles met De Haan; terwyl de Min de maat Van 't bly triomflied met zyn dart'le wieken slaat; De Min, waar door zyn deugd mag moedig zegepraalen. Bekoorlyke Anna, kroon uw Victor: roem uw Held, Daar elk uw schoonheid, en zyn eed'le gaaven meld. En wat Verwinning is meêr waard te zyn gepreezen? Dus moet De Haan noch lang zyn Liefdens morgenstond Zo schoon zien blinken als de Zon; zyn Trouw verbond, Zyn Handel, Stam en Naam van God gezegend wezen. Verëend den VIden van Grasmaand, MDCCX. Vorige Volgende