Mengelpoezy. Deel 1

[p. 181]

Op het verjaaren van den heere .... vander Heiden.

Met welk een heerlyk licht ziet gy, op nieuw herbooren,

O vander Heiden! 't uur dat u het leeven gaf!

Kaarsgieters Tekenkunst maalt onberisplyk af

Het eeuwig Noodbeschik van boven u beschooren.

De Parken spinnen hier uw leevensdraad van goud,

Om, blinkende als de Zon, verwondering te baaren,
En ze eeuwig voor het woên der Tyden te bewaaren;

Terwyl der goden Tolk haar 's Hemels wil ontvouwt;

Hoe u Apollo zal tot Voedstervader strekken,

Met Aganippe voên, en voeren u ten troon

Des Zangsbergs, noemende u zyn welgebooren Zoon;

En Pallas yv'ren om u met haar schild te dekken

Voor 't woên des lasters, en het grimmen van den Nyd;

Hoe Themis u eerlang zal kroonen met lauwrieren,
Gy 't Recht der volkeren handhaaven en bestieren,

Als de eer van uwen stam aan de eeuwigheid gewyd:

Daar uw verstand en deugd de waereld zal behaagen;

Uw Naam verheven staan zo hoog als uw Gedicht,

Uw Wapenschild te pronk in uw Geboortelicht,

En gy in 't eind met eer ter starren ingedraagen.