Mengelpoezy. Deel 1

[p. II]

Verklaring van de tytelprent.

De Koningin der Treurtooneelen

En Klio, beide aan 't zinryk Dicht

Der schrand're Katharyn verpligt,

Doen vrolijk, op Apols bevelen,

Zyn wydberoemde Priesterin,

Het puik der vindingryke Vrouwen,
Uit eeuwigduurend Marmer houwen,

Gelyk een tiende Zanggodin.

Haer lofgalm rolt door al de Koren

Des Tempels van de onsterflyke Eer;

Nu 't Kunstwerk van haer Fenixveêr

Met haer doorluchtig word herboren.

Zo word, ten spyt der wreede Dood,

Haer Geest, ter starren ingevaren,
Op 't klinken van haar gouden' Snaren,

In 't einde door de Kunst vergood.

Zo doet ze, op haar verheven pennen,

In ieder Dichtörakelblad

Van dezen langgewenschten schat,
Haer' rykdom van gedachten kennen;

En praalt, in weêrwil van de nyd,

Als 't Wonder van haar kunne en tyd.