Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 3: Friesland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold– Auteursrechtvrij
[pagina 219]
| |
In gesprek twiske Jan en Piter, Beide huestimmerknechten. (Hynleper tongslach.)
piter.
Wol Jan, hoe geet et, maat? 'k Heb di yn lang nit séénd;
't Is toalef wiken wèst, de lèst forliden snéénd.
Mi geet et jimmer go, 'k ben altiid fiks gesound,
En kom mei myn deihéérGa naar voetnoot(1) yet ek al wykliks round,
Myn wiif ys skraander en ues borntsjes groeye go,
En gane op 'e tiid graaich nei de skole to.
En dêrbi ys myn baas oer mi ek wol to freden,
En yk heb neffens himGa naar voetnoot(2) to kleyen ek gin reden.
So dot in elk fan ues him yn syn plicht go quyt,
En yk hir folle tiid mei graat genoegen slyt.
jan.
O ja, ik heer 't al wur, doeu bist yette al gelyk,
Altyden go to moe en yn dyn aaigen ryk.
piter.
No ja, dat ys ek wéér, want as 'k ues forgelykje,
Den bin yk wol so wiis, dot 'k nei us minder kykje.
jan.
Dot ys just dyn gelok; mar yk tynk faaik héél oars:
As 'k heer: di ys ek al baas! den word îk wol ris boas,
En tynk faaik bi mi sem: het heb yk hir in lêst.
En 'k dwaan dôch, so 't yk méén, ek altiid go myn bêst.
piter.
Ja, baas, dot liket moai, to minsten yn dyn aaich.
Mar maat, geleeu dit fêst! soms ys 't ek wol in plaaich.
As 't folk snééntééntiids seit: ‘Baas, ys my jild strak klaar?’
Den tynkt de man wol faaik: ‘O jei! het ys 't dôch naar!
Ho spylje yk dit wur klaar? Wur sol 'k jim mei bitelje?
Dot yk to goede heb, dat ken 'k folstrekt nit helje.
Want as yk dat bigoun en immen dêr om stéér,
Dan ys et antword faaik: ‘'t Ys yette gin ni-jéér!’
Dêrom, myn goede fréénd! wi hebbe dûbeld reden
Om mei in go deihéér to wêzen wol tofreden.
jan.
Ja, so tynkst doeu er oer; bi mi is 't sprekword echt:
't Ys better 'n likjen baas as wol in graten knecht.’
| |
[pagina 220]
| |
piter.
No, 't tynken dot ys fri, en dêrom to bisluet
Steppe wi hir mar ôf en ys dit praatsjen uet.
Mar yk haald dit dôch fol, al praatsje wi 't naat lyk:
‘Di 't yn syn lot tofreden ys,
Hi ys den jôeng of aald en griis,
Hi ys dôch altiid ryk!
S.O. Roosjen.
|
|