Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 3: Friesland

De Fryske hirdsiler.

Skipkesile, skipkesile,

Dêr nei stiet myn Fryske sin.

Skipkesile, skipkesile,

Sa lang as ik tôgje ken.

Wetter, wetter is myn libben,

Hinget siel en libben oer⁽⁵⁾.

't Libbet, popert my troch de ieren

As ik oer de weagen stjûr.

As de wylde fûgels djoeije,

't Reidmosk tsjottert ljeaf fen tean,

De eintsjes throch de weagen roeije

Mei de piken⁽⁶⁾ efteroan;

As it djier yn griene weiden,

Yn de gêrzen⁽⁷⁾ wille het,

Oaf biskûle yn de reiden

Fiskerman syn fûken set;

Den oer Fryske markes⁽⁸⁾ driuwe

Yn de romme simmertiid,

Yn de lije simmerjonnen,

Makket hert en sinnen bliid.

Yn de kâlde hjerstmesmoärnen,

Wolkom, stoere noardewyn!

Moäntsje mei dyn sulv'ren hoärnen,

Wolkom mei dyn gleaune skyn!

Sûzje my throch mêst en linen⁽⁹⁾,

Ljocht my op de tsjust're poel!

Noärman⁽¹⁰⁾ hirdet ier en sinen,

't Moänljocht wiist my paed en doel.

Yn de kâlde hjerstmesmoärnen,

As 't noärdwesten giert en bromt,

As de heil⁽¹¹⁾ it wetter giselt,

Dobb'rje ik iensom op de romt'.

Diggelfjûr⁽¹²⁾ sit oan de toppen,

Swarte loften hingje er oer,

Thouwers⁽¹³⁾ fluitsje troch de stroppen,

Eangstich skoärje⁽¹⁴⁾ ik oan it roer.

As de wite koppen stouwe,

't Skipke kreaket, hellet, sûcht;

Hingje, slepe, dweile, sjouwe,

Dat is 't libben dat my noecht.

(5) Hinget oer, hangt over, is aan gehecht.

(6) Piken, jongen (van vogels).

(7) Gêrzen, het gras.

(8) Markes, meertjes.

(9) Mêst en linen, mast en touwen.

(10) Noärman, n.l. de Noordenwind.

(11) Heil, hagel.

(12) Diggelfjûr, St. Elmus vuur.

(13) Thouwers, woeste winden.

(14) Skoärje, eig. leunen, hier zich vastklemmen, krampachtig vasthouden.

[p. 121]

 

Noflik⁽¹⁾ is 't den thús to kommen,

 

Om de ljochte gleaune klûs

 

Fen it diggelfjûr forhelje,

 

Fen it wylde weachgebrûs.

 

 

 

As de bernkes freegje en harkje

 

Hwet hjar heit het onderfoun,

 

Moäst 'k sa 'n dei mei nôed throchfarkje⁽²⁾,

 

Thrij'ris noflik is de joun.

 

 

 

Friezen binne wetterlieuwen;

 

Het it wetter wille en nôed,

 

'k Wol in wetterpolsker bliuwe;

 

'k Bin fen 't âlde Fryske blôed.

 

Sa, Tsjerk Hiddes, greate lieder

 

Fen de frije Fryske fleat,

 

Wier dyn libben, waerd dyn stjerren

 

Op it wîde wetter great.

 

 

 

Silen, swabjen wier dyn libben.

 

Hiest' net oer de weagen bromd,

 

En de Ingelskman bithong're⁽³⁾,

 

Hwa hie den dyn namme romd?

 

 

 

Ja, de Vries, dyn Fryske namme

 

Is net op de weagen stoarn⁽⁴⁾:

 

Né, hy libbet oer de séen

 

Iwich, Fryske wettersoan!

 

 

 

Skipkesile, skipkesile,

 

Dêr nei stiet myn Fryske sin;

 

Skipkesile, skipkesile,

 

Sa lang as ik tôgje ken.

 

 

 

E. Halbertsma.

(1) Noflik, genoegelijk.

(2) Throchfarkje, doorvaren.

(3) Bithong're, bedonderd, beschoten.

(4) Stoarn, gestorven.