Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold– Auteursrechtvrij
[pagina 307]
| |
Sir John ēm Waschkorf.
| |
[pagina 308]
| |
Fru page.
Hier kommt de kleene Robin. (robin trett op.)
Fru forth.
Na, du kleener SprockheisterGa naar voetnoot(1), wat bringst du NietGa naar voetnoot(2)?
robin.
Mien Herr, Sir John, ēs dorch de Hingerdär ēnēn gekamen, Fru Forth, om ju to beseekenGa naar voetnoot(3). Fru page.
Hest du uk nich geplappert, du kleener Fant?
robin.
Dat heww ēk nich, ēk schwärGa naar voetnoot(4) et ju to: mien Herr weet nich, dat ji hier sēnd. He hefft mi gedrantGa naar voetnoot(5), he wēll mi fri maken wie den Vagel ēn der Loft, wenn ēk ju darvon vertell; denn he hefft schwarenGa naar voetnoot(6), he wēll mi wegjagen. Fru page.
Du bēst en godet Jungken. Disse Verschwegenheit von di sall dien Schnieder warren, on sall di en niet Wamms on Böxen maken. Ēk gah mi verstekenGa naar voetnoot(7). Fru forth.
DotGa naar voetnoot(8) dat. Gah, vertell dienem Herrn, dat ēk alleen siGa naar voetnoot(9). Fru Page, vergetGa naar voetnoot(10) nich jun Stichwort! (robin af.)
Fru page.
Hefit nuscht to seggen, wenn ēk miene Roll nich god mak, denn zischt mi ut! (Af.) Fru forth.
Na, nu kann't losgahnen! WachtGa naar voetnoot(11) man, du schmoddligetGa naar voetnoot(12) SchischkewaterGa naar voetnoot(13), du plästriger watrigerGa naar voetnoot(14) KerbsGa naar voetnoot(15), wi warren di lehren, twēschen DuwenGa naar voetnoot(16) on KrahjenGa naar voetnoot(17) 'nen UingerscheedGa naar voetnoot(18) to maken. (falstaff trett op.)
falstaff.
Heww ēk di gewonnen, mien himmlischet Juwel? Ha! Nu mucht ēk starwen, denn ēk heww lang genog geleftGa naar voetnoot(19). DitGa naar voetnoot(20) ēs dat Ziel von mienem Ehrgiez. Wie wunderschön ēs disse Stund! | |
[pagina 309]
| |
Fru forth.
Ach leefster Sir John!
falstaff.
Fru Forth, ēk kann nich schmeicheln, ēk kann nich parleerenGa naar voetnoot(1), Fru Forth. Awert eenen sindgenGa naar voetnoot(2) WonschGa naar voetnoot(3) hebb ēk: ēk wullGa naar voetnoot(4), dien Mann weer dodt. Dem öpperstenGa naar voetnoot(5) Lord wēll ēk't ēn't Gesēcht seggen, dat ēk di to miener Lady maken wuddGa naar voetnoot(6). Fru forth.
Ēk june Lady, Sir John? Ach Herrje, ēk wudd 'ne erbärmliche Lady afgewen.
falstaff.
Lat mi de Hof von Frankrick so eene tweede opwiesen, wie du eene bēst! Dien Og strahlt wie de Diamant, diene OgbruenGa naar voetnoot(7) hewwen accrat den rechten Schwung, de to jiedem KoppputzGa naar voetnoot(8) paszt, to'm MatrosenopsatzGa naar voetnoot(9), to'm Amazonenopsatz, to jidwieden Venetianischen Opsatz. Fru forth.
En schlichtet KoppdokGa naar voetnoot(10), Sir John; wat Andret paszt nich to miene Ogbruen, on ut dat nich eenmal sonderlich.
falstaff.
Bi'm allmachtgen Gott, du bēst grausom gegen di sēlwst, wenn du dat segst. Du wuddst 'ne perfecte Hofdam afgewen; on dat sēehere Optreden von dienem Foot wudd dienem Gang ēn eener halfrunden Crinolien en wundervollet UtsehnenGa naar voetnoot(11) gewen. Ēk seh, wat du sēnnen wuddst, wenn dat Glöck nich dien Fiend weer; de Natur hefft et god mēt di gemeentGa naar voetnoot(12), dat kannst du nich afstriedenGa naar voetnoot(13). Fru forth.
GleeftGa naar voetnoot(14) mi, von allem dem ēs nuscht an mi to fingen.
falstaff.
Wat hefft mi ēn di verleeft gemakt? Darut kannst du afnehmenGa naar voetnoot(15), dat ēn di wat ButrornaretGa naar voetnoot(16) steckt. Komm, ēk kann nich scharwenzelnGa naar voetnoot(17) on seggen, du bēst dit on dat, wie so mengeGa naar voetnoot(18) von disse wispernde Zierbēngels donen, de wie Wiewer ēn Mannskleeder romrennenGa naar voetnoot(19), on wie en Apothekerladen ēm SamerGa naar voetnoot(20) rickenGa naar voetnoot(21). Dat kann ēk nich, awer ēk leew di, di alleen, on du verdeenst et. Fru forth.
BedreegtGa naar voetnoot(22) mi nich, Sir; ēk förcht, ji leewen de Fru Page. | |
[pagina 310]
| |
falstaff.
Du kunnst ewen so god seggen, ēk leew nen Spozeergang ēn den Schuldthorm, wat mi justment accrat so towedderGa naar voetnoot(1) ēs, wie de RokGa naar voetnoot(2) ut 'nem KalkawenGa naar voetnoot(3). Fru forth.
Na mientwegen, de Himmel weet, wie ēk ju leew; ji warren dat noch malGa naar voetnoot(4) gewahr warren.
falstaff.
Dēnkt ēmmer so āwer mi; ēk warr mi darnah opfeehrenGa naar voetnoot(5). Fru forth.
Na, ēk mott ju seggen, dat do ji all, sonst wudd ēk nich so äwer ju dēnken.
robin (von buten).
Fru Forth, Fru Forth! Hier ēs Fru Page vōr der Där, de schweet on pustGa naar voetnoot(6), on sitt ganz verwillert ut: se hefft nu fortGa naar voetnoot(7) ganz wat Needget mēt ju to bereden.
falstaff.
Se sall mi nich sehnen. Ēk wēll mi hinger der Tapet versteken. Fru forth.
Ēk bēdd ju, dot dat: se ēs 'ne gewaltge Klatsch-Lies'Ga naar voetnoot(8). (falstaff versteckt sik; Fru page on robin treden op.)
Fru forth.
Wat gēt et? Wat ēs los? Fru page.
Ach, leewe Fru Forth, wat heww ji gedanen! Ji sēnd beschēmpt, ji sēnd verlaren, mēt ju ēs't ut för ēmmer. Fru forth.
Worvon red ji denn, leewe Fru Page? Fru page.
Du leewe Tied, Fru Forth! So 'nen ehrlichen goden Mann wie ji to hebben, on em so'nen Grund to'm Mēsztruen to gewen! Fru forth.
Wat for 'nen Grund to'm Mēsztruen? Fru page.
Wat för 'nen Grund to'm Mēsztruen? Schämt ju doch! Wie hebb ēk mi ēn ju geērrt! Fru forth.
Awer ēn aller Wēlt, wat ēs denn los? Fru page.
Jun Mann kömmt hierher, Fru, mēt alle Gerēchtsdeener ut Windsor. He wēll nah eenem Herren seeken, de, wie he segt, sik hier opstuings | |
[pagina 311]
| |
mēt juner Ēnwēlligung ēm Hus ophölltGa naar voetnoot(1), on de 't sik to Nutz maken wēll, dat he sēlwst nich t'Hus ēs. Mēt ju ēs't reinGa naar voetnoot(2) ut. Fru forth.
Ēk hap, dat ēs nich an dem! Fru page.
De Himmel gew, dat et nich so ēs, on dat ji keenen so'nen Mann hier hebben; awer dat ēs ganz gewēsz, dat jun Mann kömmt mēt half Windsor op siene Hacken; om nah so Eenem to seeken. Ēk rennd vörop, ju dat to vertellen. Wenn ji weeten, dat ji onschullig sēnd, sall't mi freien; wenn ji awer 'nen goden Frind bi ju hewwen, denn schafft em fort. Sied nich so verblöfft; nehmt allen junen GripsGa naar voetnoot(3) t'hop; verdefendeertGa naar voetnoot(4) junen goden Namen, oder segt junem goden Lewen för ēmmer ade. Fru forth.
Wat sall ēk donen? Freilich ēs en Herr hier, en sehr leewer Frind von mi, on ēk förcht nich so sehr miene eegne Schand, as dat em en Leeds andan' ward. Hundertdusend Daler geefGa naar voetnoot(5) ēk drom, wenn he ut dem Hus' weer! Fru page.
I, gaht mi doch mēt junem: ‘Geef ēk drom! Geef ēk drom!’ Jun Mann ēs den Ogenblēck hier; dēnkt wat ut, wie ji den Andern fortschaffen, hier ēm Hus' könn ji em nich versteken. Wie heww ji mi doch hinger't Licht gefeehrt! Kickt, dar steiht en Korf: wenn he nich von all to onvernönftiger Statur ēs, kann he dar ēnēnkrupenGa naar voetnoot(6); on denn schmietGa naar voetnoot(7) schwarte WaschGa naar voetnoot(8) bawenopGa naar voetnoot(9), as wenn de ēngeweektGa naar voetnoot(10) warren sull; oder, et ēs grad de BleektiedGa naar voetnoot(11), schēckt em dorch twee von june Lied op de Datschet-Wes'! Fru forth
He ēs to dick, he geiht dar nich ēnēn. Wat fang ēk an?
falstaff (kömmt vär).
Lat mi sehnen, lat mi sehnen! Lat mi doch mal sehnen! Ēk wōll ēnēn, ēk wēll ēnēn! Heert op dat, wat june NaberscheGa naar voetnoot(12) segt! Ēk wēl ēnēn! Fru page.
Wat! Sir John Falstaff! Sēnd dat june Breew, Herr Ritter?
falstaff.
Ēk leew di, - help mi darto, dat ēk wegkam! Lat mi dar ēnēnkrupen! Ēk wēll miendag nich - (He kript ēn den Korf, se bedecken em mēt schwarter Wasch.)
Fru page.
Help dienen Herrn bedecken, mien Jung. RoptGa naar voetnoot(13) june Lied, Fru Forth! Ji heichlerischerGa naar voetnoot(14) Ritter! | |
[pagina 312]
| |
Fru forth.
He Hans! Robert! Hans! (robin af. De Bedeenten kamen.)
Kamt, schullert disse Wasch opGa naar voetnoot(1), fluck! Wor ēs de DragstangGa naar voetnoot(2)? Wat zodderGa naar voetnoot(3) ji denn? Bringt dat to der Waschfru op de Datschet-Wes'. Makt fluck! (forth, page, cajus on Sir hugh evans treden op.)
forth.
Ēk bēdd ju, kamt nehger. Wenn ēk ahne Orsak Onrath witter, woll, denn makt mi to'm LulleiGa naar voetnoot(4) on drieftGa naar voetnoot(5) junen Spasz mēt mi! ēk verdeen dat denn. Holla, wor drag ji dat hen?
deener.
To'r Waschfru, Herr. Fru forth.
Nanu, wat geiht denn di dat an, worhen se dat dragen? Dat fehlt uk noch, dat du et di op de Heerner nēmmstGa naar voetnoot(6), di om miene Wasch to bekömmern.
forth.
Op de Heerner. Ēk warr noch mehr op de Heerner nehmen, wie dat. Ja, op de Heerner! Dat ward sik hold utwiesenGa naar voetnoot(7). (De Deener gahnen mēt dem Korf af.)
Miene Herres, ēk heww disse Nacht 'nen DromGa naar voetnoot(8) gehatt; ēk warr ju den Drom vertellen. Hier sēnd miene Schlätels, gaht ēn miene Stawen 'nop, spärt ut, seekt nah, dorchsteewertGa naar voetnoot(9) Alles. Ēk seg ju, wi stakernGa naar voetnoot(10) den FoszGa naar voetnoot(11) ut dem BuGa naar voetnoot(12) rut. Lat mi eerst dit Loch verstoppenGa naar voetnoot(13). So, nu gaht em to Liew!
page.
Leewer Herr Forth, geft ju tofreden, ji donen ju sēlwst dat greetste Onrecht an.
forth.
Dat's wahr, Herr Page. Spozeert 'nop, ji Herren, ji warren glick 'nen Spasz hebben; kamt mēt, ji Herren! (Geiht af.)
evans.
Das ēs en verdammt fantastischer Humor un 'ne afsonderliche Eifersocht.
cajus.
Parbleu! dar szēnnen nik Eiferszocht ēn France.
page.
Na, wi wöllen em nahgahnen, ji Herren, on sehnen, wat bi siener SeekerieGa naar voetnoot(14) rutkömmt. | |
[pagina 313]
| |
(page, evans on cajus gahnen af.)
Fru page.
Ēs dat nich en dobbeltGa naar voetnoot(1) excellēnter Spasz? Fru forth.
Ēk weēt nich, wat mi beter geföllt, dat mien Mann angefeehrt ēs, oder Sir John. Fru page.
Wat hefft he blotGa naar voetnoot(2) för Angst utgestahnen, as jun Mann frogGa naar voetnoot(3), wat ēn dem Korf weer! Fru forth.
Ēk sullGa naar voetnoot(4) meenen, he ward de Wasch needig hebben, on so ward et ne WolldatGa naar voetnoot(5) för em sēnnen, wenn he ēn't Water schmeten ward. Fru page.
An den Galgen mēt dem liederlichen Schurken! Ēk wull, dat all de Keerls, de so sēnd wie he, grad so ēn de Patsch keemenGa naar voetnoot(6)! Fru forth.
Ēk meen, mien Mann mott bestēmmde Nachrēcht darvon hebben, dat Falstaff herkeem, denn ēk heww miendag noch nich gesehnen, dat he so plästrigGa naar voetnoot(7) ēn siener Eifersocht weer, wie ditmal. Fru page.
Ēk wēll mi en StöckskenGa naar voetnoot(8) utdēnken, om dat uttoprobeeren; on wi motten dem Falstaff noch mehr StreichenGa naar voetnoot(9) spelen. Siene liederliche Krankheit ward schwarlich dorch disse Medizien geheelt sēnnen. Fru forth.
Wöllen wi noch eenmal dat narrscheGa naar voetnoot(10) WiefstöckGa naar voetnoot(11), de Hurtig, to em schêcken, on ons daräwer entschuldgen, dat he ēn't Water schmetenGa naar voetnoot(12) ēs? on em op't NieGa naar voetnoot(13) Hapning maken, darmēt wi em noch eenmal afstrafenGa naar voetnoot(14) känen? Fru page.
Dat wöll wi donen: wi wöllen em to Morgen freej om Klock acht herbestellen, om dat GescheehneGa naar voetnoot(15) god to maken. (forth, page, cajus on Sir hugh evans kamen trigg.)
forth.
Ēk kann em nich fingen; mäglich, dat de Keerl mēt Sachen prahlen deed, de he nich dorchsettenGa naar voetnoot(16) kunn. Fru page.
Na, nu heert dat mal an! | |
[pagina 314]
| |
Fru forth.
Ji behandeln mi recht god, Herr Forth, do ji nich?
forth.
Ja, dat do ēk. Fru forth.
De Himmel mäg ju beter maken as june Gedanken sēnd!
forth.
Amen! Fru page.
Ji donen ju sēlwst dat greetste Onrecht an, Herr Forth.
forth.
Ja, ja, ēk mott et mi gefallen laten.
evans.
Wenn hier Eener ēn dem Haus ēs, ēn de Stuben, ēn de Kisten on ēn de KleederschaffsGa naar voetnoot(1), so soll mer Gott meine SindeGa naar voetnoot(2) am jingsten Tak vergebe!
cajus.
Parbleu, mi uk; dar szēnnen keen Seel.
page.
Pfui, pfui, Herr Forth, schäm ji ju nich? Wat för'n Geist, wat för'n Diewel hefft ju disse Ēnbildung ēngeblasen? Ēk mucht sone SchrollenGa naar voetnoot(3) nich ēm Kopp hebben, nich om alle Schätze ēn Windsor-SchlottGa naar voetnoot(4).
forth.
Et ēs mien Fehler, Herr Page; ēk mott darfär biszenGa naar voetnoot(5).
evans.
Ihr biszt vor eier böses Gewēsse, eier Weib ēs eine so ehrbare Perschon, as ēch mer wönsche micht under fönftausend on fönfhundert derzu.
cajus.
Parbleu, ēk szehnen, dat szēnnen een ehrbar Wiefstöck.
forth.
Woll; ēk heww ju 'ne Mahltied verspraken. Kamt, kamt, spozeert mēt mi ēn den Park! Ēk bēdd ju, seht mi dat nahGa naar voetnoot(6); ēk warr ju dennahsGa naar voetnoot(7) vertellen, worom ēk dat danenGa naar voetnoot(8) heww. Komm Fru; kamt Fru Page; ēk bēdd ju, sied wedder god; ēk bēdd ju recht vom Harten, sied god.
page.
Kamt, wi wöllen ēnēn gahnen, miene Herren, awer darop kän ji ju verlaten, wi wöllen em narren. Ēk lad ju to morgen freej ēn mien Hus to'm FreestöckGa naar voetnoot(9) ēn. Dennahs gahnen wi t'hop op de Vageljagd; ēk heww 'nen goden Falken. Ēs dat afgemakt? | |
[pagina 315]
| |
forth.
Ēk si't tofreden.
evans.
Wenn dar einer s, wēll ēch zē'r Gesellschaft der zweete seine.
cajus.
Venn dar szēnnen eent oder twee, ēk vēll szēnnen de drētt.
forth.
Ēk bēdd ju, kamt, Herr Page.
evans.
Ēch bētt eich, denkt mer morge an de lausige Keerl, meine Weerth.
cajus.
Parbleu! dat szēnnen kod; von kanz mien 'Art.
evans.
E lausige Keerl, sone SchosenGa naar voetnoot(1) on NarrenstägGa naar voetnoot(2) ze mache! (Se gahnen af.)
|
|