Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland

Niegligkeit.

Ik wil keen Blom mihr fragen,
Ik frag ok keenen Stiern,
Se könnt mi doch nich seggen,
Wat ik woll wüszt so giern.

Ik bün ja ok keen Gärtner,
De Stiern sünd mi to hoch,
De oll lüt Bäk wi'k fragen,
Ob mi min Hart bedrog.
O Bäk, du oll lütt leewe,
Hest hüt för mi keen Stimm, -
Een Dehl man möcht ik weeten,
Een Wurt man üm un üm.

‘Ja!’ ward dat een Wurt heeten,
Un ‘ne!’ heet dat anner jo, -
De beiden Würd, de sluten
De Welt mi up un to.

Du oll lütt Bäk, wo is doch
So wunderlich din Sinn, -
Willt ok nich werrer seggen:
Süll se mi god woll sin?

(Nach dem Hd. von W. Müller.) Ed. Hobein.