Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 2: Neder-Duitschland

By't Melken.

Kumm'r her, Oll'⁽⁹⁾! Kumm'r her, Oll'! Kumm!

'T is Saterdag un Avendtyd.

Wollehr, wollehr - wat was ick blyd!

Ik wünschte man, dat't Sönndag weer.

So is 't nu heel un dall nich mehr.

Kumm'r her, Oll'! Kumm'r her, Oll'! Kumm!

De Mester lüdt. Dat klingt so wied.

Nu sünt de Lüh de Sörgen quiet.

Ook ick wollehr - in een, twee, dree -

Was darten as dat junge Veh.

(9) Oll' (Olle, Alte), Kosename, hier zu einer Milchkuh gesprochen.

[p. 77]

 

Kumm'r her, Oll'! Kumm'r her, Oll'! Kumm!

 

He was so good, so leefdevull.

 

Man ick - ick wuss nich, wat ick wull.

 

Siet⁽¹⁾ he to See ging uut Verdreet,

 

Hebb ick nu all dat Harteleed.

 

 

 

Kumm'r her, Oll'! Kumm'r her, Oll'! Kumm!

 

Kunn ick hüm man noch eenmal sehn,

 

Of ick dat Hartleed drag alleen.

 

Sach ick sien Oog, un sä dat Ja,

 

Weer ick tofrä - mi dücht bina.

 

 

 

Kumm'r her, Oll', Kumm'r her, Oll', Kumm!

 

Sach mi sien Oog, un sä dat Nä,

 

Mi dücht denn weer ick ganz tofrä. -

 

Denn geev he mi ook wol de Hand,

 

Un ick weer siens to See to Land.

 

 

 

Kumm'r her, Oll'! Kumm'r her, Oll', Kumm!

 

'T is noch nich lang, - 't is noch kien Jahr, -

 

Un wat sünt mi de Emmers swaar.

 

Kummt he nich boll wer an de Wall,

 

Denn weet ick nich, wo't worden sall!

 

 

 

Fooke Hoissen Müller.

(1) Siet, seit.