Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland

's Oab'ns noa tiene. (Oldambt.)

‘Trien, zēg eis!
Trien, heur eis! -
Wat lopstoe toch, maid?
Wat scheelti, bist bānge?
Kēnst mie ja al lānge - -
Joa, run moar, doe kroeskop, ontknipst mi nou nait.’

[p. 681]

 

‘Doar he'k di,

 

Nou ze'k di,

 

Der zugt ons gein ain.

 

Dien spārtlen dat hēlpt nait.

 

Mainst toch nait, dat 't zeer dait?

 

Doar! vlak veur de mond, he! doar hest der nou ain.’

 

 

 

‘Doar nog ain -

 

Gēst mi ain,

 

Geef ik di der tien;

 

Mien ēngel dat biste,

 

'k Dou āl wat doe wiste:

 

Doe bist ja mien laive, mien laive, laiv' Trien.’

 

 

 

‘Ain doetje

 

Veur 't snoetje

 

Nog, dan loa'k di goan.

 

Wast' āltied moar bi mi,

 

Hārst doe mi, hār ik di,

 

Dan mog der veur mien pārt de wereld vergoan.’

 

 

 

Joh. A. Leopold.