Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold–
Auteursrechtvrij'n Gesprek tusken twei maisies. (Stad Groningen.)Aoldien. Mörgn is't poaschke, nè? Beddien. Jao. Nou, 'k bin der ook nijt bliede om, è! A. Krigst ook paoschkepronk aen? B. Jao, 'n neie jurk; weist wēl, dat roedienGa naar voetnoot(2), dak dij lèst zein laoten heb. | |
[pagina 639]
| |
A. Nou, wat zast dan mooi wezen! B. Jao; o, kanst neit begriepen, hou nuver of he worden is. A. Hest er ook 'n schoodien aen kregen? B. Jao, wicht, maor heil aanders as dienentGa naar voetnoot(1). Mien moe dij zee, magst er wel 'n schoodien aen hebben, maor neit zoonent as van Aoldien. Mien moe dij zee: zoo'n klain ding is niks weerd, zee mien moe. 't Möt 'n fatsoundelyk schoodien wezen, zee mien moe. Weist jè wēl, dienent is zoo'n ronde, moar mien moe dij zee, 'n veirkande was veul nuverder. Das ook mode, zee mien moe. De mevraau, daor mien moe bij aerbaidt, har ook zoonent kregen, 'n beedien aenders maor. Nou, mien moe dij zee, dat zak wēl gauw eempiesGa naar voetnoot(2) naomaoken; weist wēl, mien moe is zoo knap met de naele. A. Jeikers, wat bin'k neisgierig om dij der met te zein. Komst gauw ies bij ons, om dij zein te laoten? B. Jao, heur, dat zak doun. A. Nou, dag, tot mörgen! 'k Möt deze straode in. B. (haar naroepende). Dou krigst zeker dien neie schounen aen, nè? A. (blijft even staan). 'k Leuf 't wēl. Zast wel zein! O, zit zoo'n buldeGa naar voetnoot(3) kraok in! K.L. |
|