Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland

De beuze jaeger. (Legende.) (Dwingeloo en omstreken.)

Reebroggens Borgt was ofëbrand;
Drij kiinder dwêlden um deur 't land,
Zij hadden honger, waeren kold,
En zwörven kriitend um in 't wold.

Zij klopten bij 'n jaeger an:
‘Ontfarm! ontfarm joe, beste man!
De viiand kwaemp - stak 't huus in brand,
En lee oeze Olden⁽¹⁾ neer in 't zand.’

‘O arme schoap'! wat bitter kruus!
Wat bê'joa kold! koompt gauw in huus!
Warmpt oe bij 't vuur en vreest gien nood,
Slaept op miin stroo en eet miin brood.’

Maor doe zij waeren binnentreen
Greep eur dê Oeger⁽²⁾ een veur een,
Houwt mit ê biil eur leden fiin,
En kuupt ze in 't vat as zult van 't zwiin.

Sunt Nicloas kwaëmp noa zeuven joar
Van veere reizen ook ees doar;
Hij klöpte mee bij d'Oeger an,
En reup: laet binnen mij, goë man!

‘Koompt binnen, heerschop’, zee de boas,
‘Zet an ê heerd joe, Suntercloas!’
De Sunt zee: 'k dee 'n wiiden tocht,
Vund nergens stee woar 'k eten mocht.
‘'k Heb zeunemelk met kruderien⁽³⁾.’
‘“Da's kost, 'n Sunt neet antebien.”’
'k Slae rempen⁽⁴⁾ 'n ei twee, drij in' pan.’
‘“Da's kost, dê'kneet verdraegenkan!”’

‘'k Heb in ê spinde 'n hartebolt’...
‘“Gien hartebolt, moar wat uut 't zolt!
Uut't kupien doar, maek mij wat kloar;
't Is vleis, ezult veur zeuven joar.”’

Pas zee dat woord nog Suntercloas,
Of 't wörde griis en greun den boas;
Hij griinde luud, wol deur heruut,
En docht zuk⁽⁵⁾ kant al 's duvels buut.

‘O jaeger! jaeger! neet ebeeft!
Want dê berouw teunt - God vergeeft!’
Sunt Nicloas lee nou op den rand
Van 't vat, drij vingers van ziin hand,

En uut ê kuup op d' êgen stond,
Rees 't drijtal kiinder frisch en zond⁽⁶⁾,
En 't eerste zee: wat sleup ik zacht!
Het tweede: wat 'n lange nacht!

Het darde: 'k dreumde wisse en kloar -
'k Was in den hemel - zeuven joar!

De jaeger trök noa Rome hen,
En störf in 't kloëster Bethlehem.

(1) Olden, ouders.

(2) Oeger, menscheneter, van 't fransche Ogre.

(3) Zeunemelk mit kruderien, karnemelk, gekookt met grutten en brood, en gekruid met anijs.

(4) Rempen, schielijk, dadelijk.

(5) Zuk, zich.

(6) Zond, gezond. Op vele plaatsen in Drente laat men zoowel de lidwoorden, als de voorvoegsels van bijwoorden, deel- en bijv. naamwoorden, weg.

[p. 633]

 

De kiinder raekten hoog in stand:

 

't Oldst wörde Drost van Drentheland;

 

Het tweede - ook 'n grootmachtig heer

 

Bouwde op het huus Reebrogge weer;

 

Het darde wörde 'n Vörst der Kark,

 

Looft God den Heer veur 't wonderwark.

 

 

 

A. Steenbergen.