Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland

[p. 406]

Löstig peerke, de muldersgezèl. (Roermond.)

Refrein: Veur mich is ei glaesken alt beer

'Et beste van al waat besteit -

Zuug, es⁽¹⁾ ich neet drink van plezeer,

Dan drink ich van leid!

Me⁽²⁾ zaet⁽³⁾ waal: ‘Is de meulekerr'

Mit Peerken op de baan,

Dae vinjt gein herberg nog zoo klein

Of Peerke likt⁽⁴⁾ ins aan.’

Mer zegkt, wie⁽⁵⁾ zol 'et meuglik zin

Van dae veurbi te gaon

Es 't paerdjen aan de berbergsdeur

Van eiges stil bliift staon?

Veur⁽⁶⁾ waem⁽⁷⁾ ouch zol ich spaarzaam zeen,

Ich höb jao kindjd noch krei,

Zelfs neet 'ne spaarpot, wo ich 't geljd

Kan indoon van de pei⁽⁸⁾.

En wiist mich miine baas de deur

D'rom geit 'et mich neet slecht;

Dao zeukt waal licht 'nen ang're baas

Weer nao 'nen ang're knecht!

Mi vader dronk ouch alle daag

Ei stevig pintje beer,

En mooder, die de herberg hildt

Haet dao aan heur plezeer.

Te minste det dunkt mich der-van,

Zoo mit miin dom verstanjd,

Want dronk ins neemes zi glaas beer,

Dan had zi geine klanjt!

(1) Es, als.

(2) Me, men.

(3) Zaet, zegt.

(4) Likt, legt.

(5) Wie, hoe.

(6) Veur, voor.

(7) Waem, wien.

(8) Pei, betaling (van payer).

[p. 407]

 

De bloom kriigt 's morges heuren douw,

 

De kwakvaors zwumt in 't naat,

 

De hommel zingt den heelen daag,

 

Ich g'luif, ze is altiid zaat.

 

En altiid, altiid 's aoves laat

 

's Naomiddaags, 's morges vreug

 

Zit ich mer ronjdom in 'et mael

 

En 't mael - dat is zoo dreug!

 

 

 

Lest had ich ins ei stöksken in⁽¹⁾

 

Zoo van ei glaes of teen;

 

Miin leefste zag: ‘Gank, schaer dich weg!

 

Ich kan dich neet meer zeen!’

 

Det zoo get⁽²⁾ eemes durstig maakt,

 

Det sprikt toch waal van zelf -

 

Ich ging ouch weer de herberg in

 

En dronk-t-er dao nog twelf!

 

 

 

Emile Seipgens.

(1) Ei stöksken in, een stuk in (de kraag).

(2) Get, wat.