Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold– AuteursrechtvrijEt kammeneerkeGa naar voetnoot(2). (Maastricht.)Dao waos e kammeneerke, Truike,
Dat wou zoe geere trouwen goon.
- En eederGa naar voetnoot(3) preuf ins van dat nuikeGa naar voetnoot(4).
't Is vreug of laat, das onderdoonGa naar voetnoot(5). -
Mer wie zich noe getGa naar voetnoot(6) goods gegeven?
Dat maolde Truiken in de kop;
Want in et houw'lik smaal te leven,
Dee wèijerGa naar voetnoot(7) gong bij heur neet op.
Woe neet is enen haos te vangen,
Dao ziin de vrijers drommels raar.
Eus Truike leet de lip zoe hangen,
Dat heúr Mevrouw dat woort gewaar.
Die dacht: wat maag eus Truike plaogen?
En vroog heúr: zék, wat is et tan?
- ‘Mevrouw, ich wél me leid neet klaogen,
Mê!...'ch hêiGa naar voetnoot(8) zoe geeren ene maan!’
‘O!’ - zag Mevrouw - ‘das licht te vinden,
Dee wins is déks te gauw vervúld;
Mer laot tich oppe mouw niks binden,
Want anders weurste mer gekúldGa naar voetnoot(9).
Op twintig gúllen konste téllenGa naar voetnoot(10),
Die zét ich tich es broedschat tou,
Mer geere zou ich kinnen wéllen
WeeGa naar voetnoot(11) dine maan dan weerden zou.’
Et meidske waos van vreúgd wie dronken.
Den daag waos nog neet um, of blij
En trots, dao kaom ze mét em pronken:
| |
[pagina 381]
| |
Dao stont e keelkeGa naar voetnoot(1), e mager schrenske,
Stiif, plomp, en roed van haor!
't Waos veurGa naar voetnoot(2) te lachen, zoe en henske,
Dat neet ins recht gewassen waor.
‘Foi!’ - zag Mevrouw - ‘onnuzel Truike,
Is dat veur dich noe ene maan,
Ich weit neet wie e núggerGa naar voetnoot(3) vruikeGa naar voetnoot(4)
In zoe getGa naar voetnoot(5) zich verleeven kaan.’
Et kammeneerke kós neet zwigen,
En zagGa naar voetnoot(6), zoe sneppig es 'ne sprieuw:
‘Wat is dan ouch veúl raars te krigen,
Veur twintig gúllen in dees ieuw!’
G.D. Franquinet.
|
|