Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland

De jonge vistersvrouwe. (Goêreê.)

Daer kwam d'r 'n vistertje al van de zeë;
Hi stierde z'n schipje en hi zat in 'n wipje

Op de reê.

't Zuudwestertje stond 'n zoö pas⁽⁵⁾ op z'n hoöd,
Z'n buis zag zoö reine, in hi was niet te kleine

Of te groot.

Noe leî 'n z'n schuutje an de kaoie vast;
In zeî Jan z'n knechtje, ziet, dat j'r op past.

Toen nam 'n⁽⁶⁾ uut 'n groöten bak vis,
Vuuf sneëzen⁽⁷⁾ geliek, in hi zong toen 's fris:

Bot, bot, wie mot 'r sprienglevenden bot -
In haap meisen wiere op 't vistertje zot.

Op 't leste had 't vistertje niks meër te kaap,
Mar zestalven had 'n 'n heëlen haap.

Op de kaoie had 'n 'n meisje gezië:
Toe, meid, zeit 'n, vaer meê, dan maek je m'n blië.

In toe zei dat meisje: joe, hartedief,
Joe, vistertje, haauw ik aak hartelik lief.

(5) Pas, netjes, knap.

(6) 'N, hij.

(7) Sneëzen, twintigtal.

[p. 188]

 

Toen keek 'n ze mit z'n brune agen an,

 

In flusjes waere ze vrouw' in man.

 

 

 

Knap vistertje gieng mit 'n knap wuufje leve:

 

Ze binne zoo blië nae zeë toe gedreve.

 

 

 

Op de zeë in 'n sturm is z' in 't touwe gerocht⁽¹⁾,

 

Ze viel over boord. Hie heit ze gezocht.

 

 

 

Nog hoör j'n daer bezig mit janken in fluustren,

 

As je 's nachts onder waeter mar goed weet te luustren.

 

 

 

Aart Admiraal.

(1) Gerocht, geraakt.