Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland
(1882)–L. Leopold, Joh. A. Leopold– AuteursrechtvrijOp de kuirGa naar voetnoot(1).
| |
[pagina 118]
| |
wat doen julder dèèr? Pas op, oor! doe geen kwèèd, of ek za der de sampetterGa naar voetnoot(1) is van spreke! Weie dat wè lète? KwaGa naar voetnoot(2)! speel as zulderGa naar voetnoot(3)! Een van ulder antwoordde me: wilder doen geen kwèèd, mèèr zulder ebbe et gedèè! Een ander roept noe: ie beuzeltGa naar voetnoot(4), wilder ebbe et nie gedèè! En wuuf zeide noe tegen de julende guus: o, da's niks! je moe zoo nie schreeuwe! Speel mêêr, o! da besanGa naar voetnoot(5) nie! - Ik gieng noe verder en ontmoette en pèèr joengers, die op pad nèè de meulen wèren: de een aa en zak mee terve op en kruuwègen, de ander droeg mèr en bitje op zen rikGa naar voetnoot(6). Ik ontmoette ook en wuuf, die der famielje bezocht aa en dus op der sondagsen was, met en faaljeGa naar voetnoot(7) om, die bealve andere kleeren ook der jak en beukGa naar voetnoot(8) bedekte. Ze zeije wel is van der, da' ze mee andere koenkeltGa naar voetnoot(9), oewel dit nie wèèr is. Ik zag op eenegen afstand van me vandèèn en errebeier, dien ek wou spreken, wuifd' em, wèèrop ie nè me toekwam, en nè em gesproke te ebbe, gieng ieder zens weegs. Ik kwam den schilder tegen, die zen verfpuzzeGa naar voetnoot(10) droeg, en gieng mêe em mee nèèr et durp. Ze adde dèèr juust en vergèderienge in 't prochie-uus (of schepeskèmer) gaat. Bie et deurgèèn zie ek en antal errebeiers, die der werk afgedèèn aa, nèèr uus gèè. Ze adde der loon nog nie ontvange, mer zouwe dit eerstis mee 't einde van de weeke, en nèvenantGa naar voetnoot(11) van den tied, die ze gewerkt è en het werk, da' ze gedèèn è, betèèld ooreGa naar voetnoot(12). Omdat er, eenegen tied gelee, vee regen gevalle is, bin de wètergangen, sprienkenGa naar voetnoot(13) en dulven goed gevuld, en op leege plekken stèèt zelf wèter in de guilenGa naar voetnoot(14), mèèr op nog leegere plekken stèèn der plassen in de weien. 'K was noe op 't of gekomme. Dèèr was ter een mee zen riveGa naar voetnoot(15) bezig, 't 'of op te reenGa naar voetnoot(16). Ik gieng noe in de schuure; ze wère an 't dossenGa naar voetnoot(17) van geesteGa naar voetnoot(18) en gooid' et stroo over de puieGa naar voetnoot(19) in den tasGa naar voetnoot(20) of op het diltGa naar voetnoot(21). Op 't stal zag ek ook en pèèrd mee en kacheltjeGa naar voetnoot(22); ik aaid' et beestje. Ik goeng noe in den uze: de meid stoeng op der blokenGa naar voetnoot(23) an de deure. De vrouwe vertelde me, da' ze nie vee beuter kèèrnde. Ik zag derekGa naar voetnoot(24) den boer in zen krikstoelGa naar voetnoot(25) bie et vier zitte. Et mocht wel itte, da 'k em 't uus vond, want da' gebeurt blangeGa naar voetnoot(26) nie altie. Dèèr ze net koffie gedroenken aa, zette z' et overege, ook de broodlogge, in de spinde terug en ik besprak men zèken. Ik vrèègde den boer: Kuie en stik land, da 'k em beduudde, komme slechteGa naar voetnoot(27)? En: weie 't morge doe? - Ik keerde noe terug, bezocht nog en moeie en vervolgde men weg. W.K. Frederiks. |
|