Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland

An en alderliefst spekkemeiske⁽³⁾ Die sjuust⁽⁴⁾ rechtover mijn koâmer weunt.
'E liedsje in de gênsche volkstoâle.

Oâs ek ê⁽⁵⁾ zie, mee-j-ê⁽⁶⁾ blêwe ûge⁽⁷⁾
Noâr mij gekiërd⁽⁸⁾, zû duuvels snel
In ê grijs kliëd, mee groene linte
Dan joâg'⁽⁹⁾ mijn 'erte⁽¹⁰⁾ altijd zû fel -

Oâs ek ê zie.

Oâs ek ê zie beminlijk laache'⁽¹¹⁾
t'Wijl 'k ê 'en totse⁽¹²⁾ uit 't vijnster zend,

(3) Spekkemeiske, een meisje uit een spekkewinkel; spekken zijn allerlei vormen van caramel: pastilles, ulevellen enz.

(4) Sjuust, juist.

(5) Oâs, als - ê, u en uw.

(6) Meê-j-ê, met uwe; de j wordt te Gent euphonistisch zeer dikwijls tusschen twee klinkers gevoegd.

(7) Blêwe ûge, blauwe oogen; de n van het meerv. wordt te G. niet gehoord.

(8) Gekiërd, gekeerd.

(9) Joâg, jaagt; de t van den 3den pers. enkelv. valt steeds weg vóór een medeklinker.

(10) 'Erte, hart; de aspiratie is onbekend.

(11) Laache, lachen; de laatste woorden eens volzins altijd zeer slepend.

(12) Totse, totje, zoentje. Zie pag. 7, aant. 6.

[p. 30]

 

Dan goâ' mijn' gloed alles te bove':

 

Giĕ' schuunder meiske 'n es er in Gent -

 

Oâs ek ê zie.

 

 

 

Oâs ek ê zie in êwe' wijnkel,

 

Dan kwaam ek toch zû geire'⁽¹⁾ bij-j-ê,

 

Om ê te zegge', da' 'k⁽²⁾ ê beminne',

 

Moâr doâr es weere ê voâder, nê⁽³⁾

 

Dat⁽⁴⁾ ek ê zie.

 

 

 

Oâs ek ê zie, zoe 'k⁽⁵⁾ woârlijk wijnsche'

 

Ghiël ê gezin⁽⁶⁾ noâr Verapa'⁽⁷⁾,

 

Verdomd⁽⁸⁾! 'k en kan 'et niemiër 'êwe'

 

Mee-j-êwen viezen 'iër⁽⁹⁾ papa -

 

Oâs ek ê zie.

 

 

 

Oâs ek ê zie, begint te koke'

 

'et jeugdeg bloed in mijne bist⁽¹⁰⁾:

 

'K mocht ê-j-om'elze'⁽¹¹⁾, troetele', kisse⁽¹²⁾ -

 

Oâs ik moâr kost - noâr 'ertelist⁽¹³⁾,

 

Oâs ek ê zie.

 

 

 

Oàs ek ê zie, durf ek 'oâst 'ope',

 

Da' mijn liefde ê nie-j-en verveelt:

 

Vind ek ê nie geduureg bleuze',

 

Terbinst ê voetsje⁽¹⁴⁾ op den vloer speelt -

 

Oâs ek ê zie?

 

 

 

Oâs ek ê zie, dan moe 'k mij vroâge',

 

Of 'et azû-j-es⁽¹⁵⁾ gelijk ek dacht;

 

Kan ek ê vijnster moâr beklemme'⁽¹⁶⁾

 

'k Zal 'et nog wete' van de nacht⁽¹⁷⁾, -

 

Oâs ek ê zíe!

 

 

 

Frêdse⁽¹⁸⁾ uit de Velstroâte.

 

 

 

(Door bemiddeling van Dr. k. ledeganck.)

(1) Zû geire', zoo geerne, zoo graag.

(2) Dá 'k, dat ik; hier wordt de t zelfs vóór een klinker weggelaten.

(3) Nê dat, nei dat, nauw dat, te nauwernood dat.

(4) Nê dat, nei dat, nauw dat, te nauwernood dat.

(5) Zoe 'k, zou ik.

(6) G'hiël ê gezin, geheel uw gezin.

(7) Noâr Verapa, naar Vera-paz, d.i. naar het uiteinde der wereld, ‘aux antipodes,’ ‘au diable;’ 't is eene volksherinnering aan de mislukte poging van colonisatie der Belg. regeering op Guatemala.

(8) Verdomd! Zeer gewone vloek, waarmede de Gentenaars hunne conversatie als 't ware doorspekken.

(9) Viezen 'iër, viezen heer; vies hier in de slechtste opvatting, even als het Fransche drôle.

(10) Bist, borst (burst, bust, bist) i kort, geluid van het Fransche veste.

(11) Om'elze', omhelzen.

(12) Kisse, kussen.

(13) 'Ertelist, hartelust.

(14) Terbinst ê voetsje, terwijl uw voetje.

(15) Of 'et azû-j-es, of het alzoo is.

(16) Beklemme', beklimmen.

(17) Van de nacht, dezen nacht.

(18) Frêdse, Alfredje uit de Veldstraat.