Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland

Van den tyd os de veugels konden klappen. (Capellebrouck.)

De kroaien en d'hoasters⁽⁹⁾ woaren wit, en de kwakkels hadden an lan'nen steert; den gasgroenynkel⁽¹⁰⁾ hiel herberge. De kroaie, den hoaster en den kwakkel gyn'hen om an pinte. Ze bleven tot s'navens; ze dronken ol de gasgroenynkels bier, en ze'n hadden gee geld om nulder⁽¹¹⁾ gelag te betaelen. Den gasgroenynkel wilde ze sloan; moa de kroaie vloog deur 't kaffoor⁽¹²⁾, en z'is swoart èbleven van de roustegalle⁽¹³⁾. Den hoaster stoeg boven de schouwe en is ètakt⁽¹⁴⁾ èbleven van de roustegalle, die op nem èvlogen is. Den kwakkel, die nie en kende hooge vliegen, kroop deure 't gootegat; en den gasgroenynkel tor⁽¹⁵⁾ op ze steert, en ze steert kwaem uyt. Den gasgroenynkel, die wos olleene in zyn huys, riep oltyd: Geld van me bier! Geld van me bier!

(9) Hoaster, aaster, aakster.

(10) Gasgroenyukel (gars- of gersgroensel), gras- of groenvink (Fr. verdier).

(11) Nulder (ulder), hunlieder.

(12) Kaffoor (Fr. chauffoir), schoorsteen.

(13) Roustegalle, schoorsteenroet.

(14) 'Etakt, (takken, tikken, Fr. toucher), hier gevlekt, besmet.

(15) Tor (van terden of terren) trad.