O rijkdom van het onvoltooide

(1977)–J.H. Leopold– rechtenstatus



[pagina 53]
[O nachten van gedragene extase] O nachten van gedragene extase en diep gedronkene verzadiging, als elk met zijn geluk te rade ging en van alleenzijn langzaam wij genazen. Te denken de ononderbroken uren aan de volkomen overvloed van dit verwezenlijkte; onvervreemd bezit, dat blijven zal en ongeschonden duren; het onbesefbare van deze gave van eene andere en die naast ons was ter vereenzelviging en zelve pas het inzicht vond van banden, die begaven. Te hooren naar de rustig ingezogen teugen des ademens en het geruisch, dat op en af het geheimzinnig huis doorstroomde, in een eb en vloed bewogen. En innerlijker naar den drift te hooren van de verborgen donkre harteklop, de wortelstok des levens; wat look op en wat werd in den arbeidsnacht geboren? En eindelijk het nauw te speuren zweven van de twee wimpers, van de wonderlicht
[pagina 54]
bewerktuigde, die werden slank gezwicht en dan oneindig sleepende geheven; waaraan wij in het donker open wisten de andere oogen, die het nu behaald geluk bewaakten en die onverdwaald op oog en mond, al het dierbare rustten.