pelen zoete, zachte, lieve woordjes: van dominees hoort men - zoo past het althans - troostwoorden: van prokureurs stadhuiswoorden.
Gesproken woorden zijn klanken, die bij algemeene overeenkomst dienen, of ondersteld worden te dienen tot uitdrukking der gedachte.
Men heeft woorden van ééne lettergreep, of eensylbige, als kaas, peer, spek.
tweesylbige, als appel, muziek, snoeshaan,
driesylbige, als zotteklap, pruimetaart.
veelsylbige, als zemelknooper, koffiehuisknecht, overeenkomstig, Konstantinopel, afgedriedokterd, Mezopotamiën, sterrewichelarijkunde.
In sommige woorden worden twee lettergrepen tot eene samengetrokken: Zoo b.v. weder tot weêr, samen tot saêm, paruik tot pruik, vlieden tot vliên, banneling tot balling, beudel tot beul, weduwe tot weeûw, mijne vrouw tot mevrouw.
Aanm. Uit dit laatste zoû volgen, dat niemand het recht heeft, tegen een getrouwde vrouw Mevrouw te zeggen, dan haar man.
Veelsylbige woorden zijn een voornaam bestanddeel van het verhevene. Daarom ook treft men die bij menigte aan in leerredenen, in wijsgeerige vertoogen, in redevoeringen over de staatsbegrooting, en, in 't algemeen, in den witgedasten stijl. - Somwijlen echter grenst dat verhevene zeer na aan het vermakelijke, b.v. in de navolgende regels uit het derde bedrijf van een nog onuitgegeven treurspel, waarvan wij hiernevens al vast een illustratie als monster aanbieden. De portretten der akteurs, die er, als 't misschien over vele jaren eens gespeeld wordt, de hoofdrollen in vervullen zullen, zijn naar welgelijkende fotografiën getrouw gekopieerd.