|
| |
| |
| |
III.
Wat is het zoetst op aarde?
But sweeter still than this, than these, than all,
Is first and passionate love - it stands alone
Like Adam's recollection of his fall.
't Is zoet voor d' ouden vrek de geldkist aantestaren
Byeengeknibbeld in vervlogen levensjaren:
Een nieuwen toevoer van effecten saêm te gâren.
Maar zoeter is 't, van wat men heeft
Den armen hulp te schenken:
Den zieke laafnis aan te biên,
Den naakte warm gekleed te zien,
| |
| |
't Is zoet voor d' armen neef als hy den vrek ziet sterven,
Wiens dood, zoo lang verwacht,
Doch telkens weêr vertraagd, hem tonnen gouds doet erven:
Hem weelde en rijke pracht
In plaats van armoê en van kommer doet verwerven.
Maar zoeter is 't, op eigen vlijt
Gods zegen in te wachten.
Geen vorstenrijkdom blinkt zoo schoon,
Dan 't zuurgehaald, doch wettig loon
Van ijvrig plichtbetrachten.
't Is zoet voor hem, wien rust en stille vreugd vervelen,
Wien 't woest, luidruchtig feest,
Wien 't woelig dansgekriel, wien 't spel de zinnen streelen,
Met lichaam beide en geest,
't Aanlokkelijk vermaak dag uit, dag in, te deelen.
Maar zoeter is 't voor 't stil gemoed,
Met teed're boezemvrinden,
Daar scherts en boert en lach hen streelt,
| |
| |
Om 't knappend avondvuur verdeeld,
Een schuld'loos heil te vinden.
't Is zoet voor elk student, wien 't slapen kan behagen,
Van 't vroeg collegiegaan hem eind'lijk heeft ontslagen,
Om t' overpeinzen wat Professor hem zal vragen.
Maar zoeter is 't een echt student,
Als 't najaar is verschenen,
En hy met nieuwe lust begint,
En met gebroeders, die hy mint
Zich weder ziet vereenen.
't Is zoet, op 't prachtig feest, voor vieze lekkerbekken,
Van wat hun fijne smaak en eetlust op kan wekken,
Terrines de Nérac of champignons te ontdekken.
Maar zoeter is 't, als broed'ren saêm
| |
| |
't Eenvoudig maal omringen;
Zich goed doen aan den ouden wijn,
Vernoegd en weltevreden zijn,
En klaat'rende Iöos zingen.
't Is zoet, met vrienden, als de lieve lente nadert
Voor 't geen door boeten en entreegeld is vergaderd:
Te drinken moezelwijn in schaduw van 't gebladert.
Maar zoeter is 't, van 't wand'len moê,
In 't vaderland te keeren,
En dan, als steeds elk reizer plach,
Van 't geen men zag, en niet en zag,
Wie t' huis bleef, wat te leeren.
't Is zoet voor de arme sloof, die rijkdom had noch vrinden
Noch bijstre aanloklijkheên,
Haar lot, door 't huwlijk, aan een' rijkaart te verbinden,
En elk, die haar voorheen
Bespot had, op haar' beurt bespottelijk te vinden.
| |
| |
Maar zoeter is 't, ontgroend te zijn,
Het hoofd omhoog te steken:
Te denken: 'k ben nu ook student,
En zal van 't geen ik leed, me in 't end
Op and're groenen wreeken.
't Is zoet te sluimeren in 't lommer der abeelen,
By 't klaat'ren van een' vliet:
Wijl 't lieflijk maatgeluid der schelle filomeelen,
Van 't minnend tortelpaar het zangziek oor komt streelen.
Maar zoeter is 't, na dagen werks,
Ofschoon ook de arbeid zuur is,
Een zware plaats van 't Oud Verbond
Te ontcijf'ren, die men niet verstond,
Of een van 't Corpus Juris.
Maar nog zoeter, eind'loos zoeter is onze allereerste min. -
Zy veredelt heel ons aanzijn: giet ons deugd en geestdrift in.
Zy doet ondeugd ons verachten: wendt ons oog van dartle lust:
| |
| |
Zy schenkt rein en kalm genoegen: zy de ware zielerust.
't Eerste onschuldig, minzaam lachjen, dat ons hemelvreugd verwekt:
't Eerste lieflijk, teeder blosjen, dat een' rozekaak bedekt:
't Eerste zedig, vriend'lijk lonkjen, dat den boezem ons ontgloeit:
't Eerste zoete liefdetraantjen, dat een meisjensoog ontvloeit:
Alles heeft voor 't minnend harte nooit volprezen zoetheid in:
Zoeter dus, dan al wat zoet is, is onze allereerste min.
Ja 't herdenken aan de liefde, die ons 't eerst hield vastgesnoerd,
Is het, dat in later dagen nog de gandsche ziel ontroert.
Als, wanneer Gods wil het Eden voor der menschen vader sloot,
Nog 't herinnren aan dat Eden Adam zachten wellust bood,
Zoo kan ook de nagedacht'nis van dat zaligst uur der jeugd
's Grijzaarts afgematten boezem weêr ontsluiten voor de vreugd.
Hebb' dan vrij en roem en wijsheid, schat en kennis zoetheid in,
Eind'loos zoeter dan die allen is onze allereerste min.
|
|
Auteursrechtvrij