Versamelde gedigte

[p. 451]

Verspreide Gepubliseerde Verse

[p. 453]

By Pa se boekrak

In Pa se studeerkamer, vlak naas die deur,
Daar kan jy 'n reus van 'n boekrak bespeur;
Met eersteklas grendels, uit koper gesny,
En koperhandvatsels geskroef in sy sy;
Met ou ouderwetse versiersels daarvoor,
Van agter masbiekers, matrose van voor -
'n Halfdosyn mannetjies, elk met 'n vlag,
Maar algar so koddig, jy moet daaroor lag.
Die onderste kas het 'n dik koper knop -
Dis kastig 'n appel met muggies daarop;
Die onderste laai word bewaak deur 'n slot
Met groot koper vlerke, wat lyk soos 'n mot;
En bokant daar kry jy die pronk van die kas:
Twee windmaker vensters van windmaker glas.

Die rak is so hoog! As jy lekker wil kyk
Na al die mooi boeke wat Pa daar laat pryk,
Dan moet jy sy stoel van sy tafel gaan steel,
En dan nog sy kussing van groen-grys ferweel,
En boonop - want anders dan kom jy nie bo -
Die vetste van al sy dik boeke - ek glo
Pa noem dit sy ‘Meksikan’; dit moet jy lê
Dwars onder die kussing, so wil ek dit hê.
Nou kan ons maar opklim, of is jy te bang?
Pas net maar goed op dat my Pa ons nie vang.
Dit wakkel 'n bietjie; klim soetjies; trap vas,
En klem met jou linkerhand hard teen die kas,
En kyk deur die vensters - die stoel sal ons dra -
Na al die bont boeke wat hoort aan my Pa.

Ek kan nog nie lees nie; Pa sê dit kom later.
Maar naaste jaar, glo, sal ek slim genoeg wees.
Oom Gys sê mos altyd: ‘Boet, hou maar jou snater,
Jy vra te veel vrae; loop slaap of leer lees!’
Ek ken al my letters; ek kan amper spel;
Van tweemaal een twee kan ek haar-klein vertel;
Ek sal vir jou skrywe 'n woord wat ek ken -
Ek is mos nie dom nie - kyk, hier is 'n pen.
Bly jy maar daar staan; Pa is uit na Oom Gys,
Hy sal ons nie vang nie. Kyk, ek sal jou wys.
Jy maak eers 'n krul - nee, dit is maar 'n vlek;
Die pen was te vol. Waar's die kladpapier? So
'n Krul, dan 'n streep met 'n kraag om sy nek
En dan het jy F. Of jy maak hierso bo
'n Strepie soos hierdie, 'n krulletjie krom
En dan het jy P. - Ag, die inkpot is om
En al Pa se skryfwerk is nat met die ink,
Die kladpapier vrot en die penne verdrink.

[p. 454]

 

Klim af van die Meksikan; sit hom maar weg;

 

Gee hierso die kussing, ons sit hom weer reg

 

En trek Pa se stoel na die tafel, en nou

 

Is alles weer reg - soos Oom Gys sê ‘op tou’.

 

As Pa kom dan sê hy: ‘Vervlaks - wie en wat?’

 

En Ma paai hom somaar: ‘Hartlam, dis die kat!’

 

Jy het nou die boeke gesien, en ek vra

 

Wie het mooier boeke as die van my Pa?

Die Brandwag, 1 Maart 1915