Versamelde gedigte

XIV

Gerimpelde seestrand, met seegras besaai;
Gerimpelde seewater, brander-gelaai;
Gerimpelde rotse, gebeitel deur Tyd;
Gerimpelde skulpe, deur seekrag verslyt;
Gerimpelde velde, geploeg deur die wind;
Gerimpelde modder, gekras deur 'n kind;
Gerimpelde strate, geknou deur die wiel,
Waarop as die dag breek met sonlig en hoop,
Of nag slaat sy donkergroen sluier neer, loop
Gerimpelde mense met byna geen siel.