Versamelde gedigte

XI

En sawends om die uitspan-vuur,

Ná al die dagwerk afgedaan

En die seiltente opgeslaan,

Sit oom en neef in babbeluur.

Bo skyn die blink suidsterreskaar

En rondomheen is swart en sag

Ons liewe Afrikanernag,

Wat met die dag in pronk kan paar.

Die vuurtjies flikker rook-bekroon

En vonkies fladder oor die rook;

En in die lewende skadu's spook

Die honde wat die naglug hoon.

En eensaam in sy wa apart

Daar sit 'n man en droom en dink,

Totdat gedagte in droom versink,

En tot in pure vreugde-smart.

Want in die flikker van die vuur

Bespeur hy prentjies wat hom steun -

Pilare waar hy teen kan leun -,

Al dreig die Noodlot nog so suur.

Profete-hande in sy droom

Wys waar die toekoms weemoed paar

Aan groot genot onrekenbaar,

Wat Tyd, nog Tyd se terge, toom.

Gun, droewige Snyers van die Draad

Wat stel die voorgeskrewe uur -

Gun hom sy drome by die vuur

Waar ander droom en dink versmaad!