Versamelde gedigte

[p. 59]

Die einde

Gee vrede en rus vir ons almal wat lam is van swerwe,
Moed en geduld vir ons almal wat bang is vir sterwe;
Gee vir ons hart, soos in somer die sap vir die bome;
Gee vir ons krag vir die werk en verstand vir die drome;
Gee dat ons lag as die lewenslas druk op ons harte;
Gee vir ons hoop in die donkerste nagte en smarte;
Gee vrede en rus vir ons almal wat lewe en erwe
Smart en verdriet, met die reg om uiteind'lik te sterwe!
Gee vrede en rus! En ons vra nie iets anders, en luister
Stil na die wind wat so sag in ons ore kom fluister:

‘Moed, mense, hou moed:

Die kwaad sal verander in goed -

Die môrelig kom uit die duister!’