Versamelde gedigte

III

Van Noodt, Van Noodt, ek sê vir jou

Die mense pla my met jou storie -

Vertel my, ag, jy was so hard

En nie geraak deur 'n memorie.

[p. 51]

 

Ek weet nie of die mense lieg -

 

Dis alles uit die ou swart dosie! -

 

Maar jy is tog - miskien onreg -

 

Vir al ons mense nog 'n josie.

 

 

 

Van Noodt, Van Noodt, jou tyd kom weer!

 

Al maak jou dade my verdrietig,

 

Jou greintjie goedheid is tog werd

 

'n Lofspraak, is dit ook hoe nietig.

 

 

 

Daar is geen mens so aaklig goed,

 

Daar is geen vent so vals en swart,

 

Of in sy bors klop daar nog deur

 

'n Brokkie van 'n mensehart.

 

 

 

Van Noodt, Van Noodt, daar in jou graf -

 

Waar het die mense jou begrawe? -

 

Daar kan jy deurslaap tot die dag

 

Dat die geskied'nis jou kom lawe

 

 

 

Met lof en prysgeskal, en jou

 

Gedoentes nie meer as misdade

 

Gereken word nie, goewerneur,

 

Met al jou papbroek-hemerade!