Versamelde gedigte

II

Daar waar die uitspan by die waboom

So kaal staan op die veld,

Daar lê 'n half verskroeide blom,

Bleek deur die son, verdor en krom -

En wie's daarop gesteld?

Daar waar die kruispad langs die waboom

Verbygaan oor die veld,

Daar lê 'n uitgedroogde mol,

Half sonder vel en sonder wol -

En wie's daarop gesteld?

Hier in die dorp waar ons nou lewe,

So digteby die veld,

Daar's baie uitgedroog en dom,

Daar's baie bleek, verdor en krom -

Jy is daarop gesteld!