§ (129) Die vijftiende fabule is vanden abeele ende van thaechdoorneken |
NYemant en sal hem verheffen om sijnder scoonheyt wille noch den anderen sijn leelic | heyt verwijten oft tgene dat hem misstaet. ghelijc hier onderwijst wort van eenen abeel | die thaechdorenken beghecte segghende. siet mijn scoonheit ende wel ghemaectheit. | [5] ende hoe scoone wercken men van mij maket als casteelen salen ende plaetsen. ende alsoot | mids dien wart wayende so quam die arbeyder ende hielten af. Doen sprac tot hem | thaechdoorenken Broeder waerdij alzo cleyne als ic ben zoe en soudemen v nv niet | ter eerden houwen Ende daeromme en sal hem nyemant in sijn eere oft hoocheyt | te zeere verblijden. Want die sulcke es nv in hoogher eeren. dient eer auont mach | [10] verkeeren |
Auteursrechtelijk beschermd