§ (130) Die xvi. fabule is van eenen visscher ende | van een cleyn visschelkijn. |
MEn en sal het cleyn diesmen zeker is niet ouergheuen op hope van een meer | dere diesmen onseker is ghelijc dese fabule leert van eenen visschere die aen | [5] sijn roede vinck een cleyn visschelkijn. dwelc hem seyde aldus. Vrient ick bidde | v dat ghij mij doch niet en doet steruen want ick niet en doech om teten. maer als ic | groot ben ende ghi hier weder comt so moechdi vele baten van mij hebben. ende ic sal | sonder twijuele dan weder tot v comen Op dwelc die visscher hem antwoirde. | Sekerlijc ghij en sult mij nv niet ontgaen. want het ware dwaesheyt v weder al- | [10] hier te comen sueken. nv ick dijns seker ben. men en behoort doch het onsekere | niet te kyesen voir het seker |