§ (80) Die twintichste fabule is vanden grooten boom ende vanden roosenmarijn | Nyemant en sal teghens sinen heer houeerdich ofte ouermoedich wesen. mer | sal hem oetmoedeliken bewijsen teghens hem. gelijck als dese fabule vertelt |
HEt was een groot grof boom die hem seluen teghens den wijnt niet buyghen | [5] en wilde Ende die roosemarijn die beneden stont aenden voet van den boom | die buygede hem warwart die wijnt des beliefde Ende die boom seyde tot hem. waer | om en blijfstu niet recht op staende als icke Ende die roosemarijn antwoerdede hem | Ick en hebbe die cracht niet die du hebste daerom moet ic duyken ende latent ouer | gaen Dit hoorende die boom sprak tot hem houeerdelijcken Soe hebbe ick dan | [10] meer crachten dan ghi Ende terstont daer na soe quam al daer een groote wijnt. die | welcke den seluen grouen ende groten boom brack ende ter neder op die aerde werp | mer dat rosemarijnken bleef in sijn wesen ende onghequest Waer bi men mercken | mach dat die houeerdighe menschen sullen werden veroetmoedicht Ende die oet | moedighe ghehoersamighe verhoget want die wortel van allen duechden. | [15] oetmoedichheyt ende ghehoersaemheyt is |