Dye hystorien ende fabulen van Esopus

§ (66) Die seste fabule is vanden weeren ende vanden scapen die ons leert ende bediet | [20] hoe een gheslachte van vrienden oft maghen oft anders eenich gheselscap ver | gaen moet dies niet ouer een en draghen oft den anderen niet bystant en doen | inder noot Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

[fol. D6v]

HEt waren op een tijt vergadert bi een die weeren mitten anderen scapen daer | onder quam een vleyschouwer inden hoop ende begonster een te grijpen mitten | halse ende die kele af te steken Dwelck alle dander aensaghen ende ghedoechdent | sonder dien te helpen oft bystant te doen ende ter stont soe quam die vleyschouwer | [5] weder ende dede des ghelijcs noch een ander ende vernyeldese alsoe al met eenen | smaels Ende als si al te gader op een na te niet ghedeghen waren soe sprack dat | leste scaep Tis recht dat wi alle vergaen ende mit eenen smaels van v ghemineert | ende ghedoot sijn. want doen wij alle te samen waren in eenen grooten hope ver- | gadert ende v int midden van ons saghen en pijnden wij v niet te wederstaen dat | [10] welck wij als doen wel machtich waren. mer nv ist lacen al te late daer om doet | mit mij als mitten anderen: twelc alsoe ghesciede. |