Dye hystorien ende fabulen van Esopus

[20] § (64) Die vierde fabule is van Iuno die afgoddynne vanden paeuwe ende vander | lijstere Een yeghelijck sal wesen te vreden vander natueren Ende van die gauen | die god hem ghegheuen heeft ende salse rechtueerdeliken ghebruyken ghelijc als | dese nauolghende fabule ons bewijst. |

[fol. D5v]

HEt was een paeuwe die tot Iuno der afgoddinnen quam zeere ghestoert | wesende dat die lijstere soe wel singhen conste ende dat hij om sijnre onbe | quamer stemmen wille van elcken beghecket ende bespottet wart. Den welcken | Iuno die afgoddynne antwoerdede hem troostende. hoe zijn schoen aensien | [5] ende groote lichaem der stemmen der lijstere verre te bouen ghinck. nyemant en | ware doch sijns ghelijcke van blijnckerder verwen van sconen pluymen den stert | ende den hals ghelijck oft met costelijcken ghesteente ware verchiert Daer op | doen die paeuwe weder seyde. wat mach my alle dit helpen ende ic inder stem | men verwonnen worde Ende antwoerde iuno weder God heeft elcken voer- | [10] sien int zijne v met blinckeuder¹⁹⁸ verwen ende met goeder grootten. den Aern | heeft hij versien met crachten. der lijstere met sanghe. der rauen met graffen. daer | die wijcheleers huere ghemercken wt nemen. die duyue is altoes droeve. den | Craen bewijst den ganck vanden tijde oft wedere. die quackele is leelick ghe- | pluymt. die swalue is smorghens vroech met blijscappen beruert. die naecte vle | [15] dermuys vlieghet tsauonts spade. den haen hout sijn vren. elck is meester int | sijne. daer om en soect ghi niet anders dan v god ghegont heeft. |

198 blinckeuder lees: blinckender.