§ (59) Die neghentiende fabule is vanden hert ende van die ossen die ons leert. | Al ist al alsoe datmen bywijlen vlyet Nochtans en is men vander seluer vreese | niet seker noch vry daer men omme vlyende is gheweest Waer af dat Ezopus | vertelt eene aldusdanighe fabule |
[5] HEt was een hert dat voer die iaghers voerloopende ende vlyende was. | Ende om dattet niet gheuanghen en soude werden soe liept totten yer- | sten dorpe dattet vinden conde schuylende al daer in eenen stal daer ossen in ston | den vertellende hem die sake waer om dattet al daer ghecomen was Ende bidden | de dat si hem sijn lijf bescudden wilden Ende die ossen antwoerdeden hem Helaes | [10] arme hert du biste hier zeer qualijcken gheraect. ghij soudt voerwaer aenden | wilden velde alte veel zekerlijcker wesen dan hier bij ons. want ist sake dat die | ossen dryuers oft onse meester dy hier verneemt Soe ist seker dat ghi daer om | steruen sult Heylaes om goods willen seyde dat hert Ic bidde dy doer alle berm | herticheyt dat ghij mij in uwer cribben versteken ende berghen wilt tot dat den auont | [15] ghecomen sal sijn Ende dan sal ick mij seluen wech steken op plaetsen daer ick | vry sal sijn ende sonder vreese. Ende alst ghebuerde dat die knapen quamen om | die ossen dat hoy voer te stroyen dat si eten souden so worpen si dat hoy voer den | ossen ende ghinghen haerre vaerden sonder dat si dat hert niet en saghen noch | en vernamen. waer af dattet hert vtermaten seer vrolijcken was meynende nv | [20] die vreese des doots ontgaen te wesen ende wistet den ossen groten danck Dit | hoorende een vanden ossen seyde tot dat voerghenoemde hert Het is een cley | ne sake te ontgaen wt den handen der gheenre die blijnt sijn ende niet en sien Mer | ten is soe lichtelijck niet te ontcomen wt der gheenre handen die claer oghen heb | ben ende goet van ghesichte sijn. want ist dat sake dat onse meester coemt die welc | [25] ke hondert oghen heeft Ende hy dy siet al hier voerwaer ghi sijt daer om doot | ende sult moeten steruen Mer ist hy also dat hi dy niet en siet noch en verneemt. | soe sijt ghij behouden ende sult moghen gaen daer v des belieuen sal Ende ter | stont daer nae soe quam die meester inden stal ende begonste te visiteren ende om | te roeren dat hoy dat voer sijn ossen lach Ende in dat tasten vanden hoy so ghe | [30] voelde hij aldaer die hoornen vanden hert Ende seyde in hem seluen. wats dit | Ende al verwondert wesende soe riep hy tot hem sine knapen vraghende waen | dat hert ghecomen was Ende si antwoerdeden hem Lieue heerscap wij en we- | tens niet. Ende die heer was zeer blijde ende dedet grijpen ende dooden Ende | maecten daer mede eene groote weerscap om te eten Ende daer om soe waent | [35] die menich te ontloopen dat net daer hij nochtans in gheuanghen wert. want | die ghene die vlyet die en is sonder sorghe oft vreese niet Hier om sal een yeghe | lijck iaghen alsulc bewarff. waer om dat hi niet vlyen noch voerloopen en darff |
Auteursrechtelijk beschermd