Dye hystorien ende fabulen van Esopus

§ (58) Die achtiende fabule is vanden muyletier dats die den muyle drijft ende | vander muylen Men vinter vele die na der doot zeer werden ghequelt ende daer | om soe en salmen den doot niet begheerende sijn Waer af dat Ezopus vertelt | [20] eene aldusdanighe fabule |

[fol. D2r]

HEt was een Coopman die een gheladen Ezel aen die merct dryuende was | Ende om dat hi so veel te snellijcker aen die merct comen soude so sloech hij ende | stack den ezel. waer om die arme ezel sijns selfs doot dicwijlen begherende was | meynende dat hij nae sijnre doot vrede ende ruste hebben soude Ende daer nae als | [5] hij wel gheiaecht ghesteken ende gheslaghen was. soe starf die arme ezel ende sijn | meester deden villen Ende van sinen velle werden ghemaect tambourynen die men | altijt slaende is Ende hier om ist. dat om wat pijnen die men hier int leuen lijden mach | den doot niet begheren en sal. want die sommighe hebben hier in deser werelt gro | te pijn die nochtans in dandere noch veel meerre pijn hebben sullen. want die | [10] mensche gheen rust en vercrijghet ouermits die doot mer ouermits sijn verdien | sten dats waerheyt bloot. |