Dye hystorien ende fabulen van Esopus

§ (29) Die neghende fabule is vanden wolf ende van tgheytken | Die goede kinderen sullen altijt onderdanich sijn ende houden | die gheboden van haren goeden ouderen ende vrienden Waer | [20] af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

HEt was een gheyte die een gheytken voort ghebracht ende gheworpen | hadde Nu ghebuerdet dat groten hongher haer beuinck so dat si ghinc |

[fol. A5v]

om te gaan weyen int velt: waer om dat si tot haer gheytken seyde aldus Mijn | lieue kint wachte dy wel. want oft die wolf quame om v te eten dat ghy hem ym- | mers die poorte niet op en doet Ende als die gheyte inden velde was. so quam die | wolf aen der poerten Ende veynsede hem te hebben die stemme vander ghey | [5] ten. seyde hem Mijn lieue kint doet mi op die poorte Ende dat gheytken antwoer | dede hem Gaet van hier quade vuyle beeste. want ic v doer die gaten van | der poorten wel kenne Mer om my te hebben soe veynst ghi v te hebben die stem | me van mijnre moeder Ende daer om soe sal ic my wel wachten v die poorte te ont- | sluyten ende open te doen Ende hier om soe sullen die goede kinderen vast houden | [10] in hare memorie die goede vermaninghen ende leringhen van haren goeden oude | ren ende vrienden Wantter vele bi harer kelen ghehanghen sijn by ghebreke dat si | haren goeden ouderen ende vrienden niet ghehoersamich gheweest en hebben |