Dye hystorien ende fabulen van Esopus

§ (27) Die seuende fabule is van eenen ouden hont ende van sinen | meester Men en sal niet misprijsen die ouderen noch men en | [15] salse oeck niet versteken want eest dat sake dat ghij sijt ionck | soe sultstu begheeren in ouderdomme te comen ende beminnen | ende lief hebben die eerlijcke daden die sij in hare ioncheyt ge | daen ende bedreuen hebben Waer af dat Ezopus vertelt ene | aldusdanighe fabule |

HEt was een heerschap die eenen hont hadde die welcke in sijnre ioncheyt | was van goeder natueren want ghi weet dat alle honden van weghen der | natueren gheerne iaghende sijn Dese hont als hi was ionck was zeer goet int iagen | om te lopen ende te vanghen hasen Ende als hi was gheworden out soe en mochte |

[fol. A4v]

hi niet meer lopen ende liet eens den hase hem ontgaen. waer om dat sijn meester | zeer toornich was ende ouermits toornicheyt hem zeer sloech Ende die hont seyde | tot hem Mijn lieue meester Du gheues my voer menighen goeden dienst die | ic dy hebbe ghedaen quaden loon Want in mijnre ioghet hebbe ic dy zeer wel | [5] ghedient Ende in mijnre outheyt soe versteect ghi mi. wilt doch hebben in dijnre | ghedachtenisse dat doe ic was ionck machtich ende sterck bedreef ic grote da- | den stercheyden ende crachten die my die ioncheyt doen dede Ende nv op de | se tijt als ic ben gheworden out ende mijn crachten verloren hebbe sijt ghi my | verstekende Ende dese fabule bewijst ons dat so wie in sijnre ioncheyt in crach | [10] en wel doende is gheweest. in sijnre outheyt en mach hi die selue crachten niet | onthouden noch oeck besittende wesen die hij in sine ioncheyt tot andere tij- | den beseten heeft. daer om sal hem een yeghelijck also regeren in sijn ioncheyt | dat hy in sijn outheyt nyemant bidden en derf |