Dye hystorien ende fabulen van Esopus

[15] § (24) Die vierde fabule is vander sueghen ende vanden wolf | Ten is niet goet datmen alle dinghen ghelouet die men hoort | segghen Waer af dat Ezopus vertelt ene aldusdanighe fabule |

[fol. A3r]

HEt was een wolf die tot eenre suege quam Die welcke haer versuchtede ende screy | de ouermits die pine die si gedoechde om dat si haer iongen werpen wilde. Ende | die wolf seyde tot haer Mijn lieue suster ghi moghet wel vrylijcken ende sonder sorge | sijn. want ic v wel ende trouwelijcken dienen sal Ende die sueghe antwoerde hem Gaet he- | [5] nen uwer vaerden. van alsulcken dyenre ic niet te doen en hebbe. want alsoe lange als | ghi hier bi mij sijt soe en sal ic niet af legghen den last die ic geladen hebbe want ghi | anders niet en begheert dan dat ghijse eten mocht Dit horende die wolf ghinc | wech sijnre straten Ende als hi wech was So bracht die sueghe haer vrucht voort | want hadt dat sake gheweest dat si hem hadde gheloeft. soe soude si een droeuige | [10] dracht voer ghebracht hebben Want die ghene die haesteliken ghelooft. wert dic | wijl van sijn goet ende eere berooft.