Dye hystorien ende fabulen van Esopus

[15] § (15) Die vijftyende fabule is vander rauen ende van reynaert den vos | Die ghene die hem verwoechden van die flatterye der loftuyters | ende flatteerders ghelouen. dicwijlen ghebuertet dat hem naemaels | zeere berouwet Waer af dat esopus vertelt eene aldusdaneghe fa | bule. |

[fol. f3r]

HEt was een raue die opten boem sittende ende een groot stuc kaes in haren bec | houdende was Dat welck die vos reynaert zeer begheerde te hebben. Maer | want hij niet en wiste hoe hijt ghecrijghen mochte soe begonste hij hem te flatteren | met schoone woirden segghende aldus O suuerlijcke raue ghij sijt die scoenste vo- | [5] ghel onder alle die anderen want ghij hebt die pluymen ouerschoon ende cont vter | maten wel singhen. waer sake dat ghij hadt een clare stemme soe waert ghi die | alre meeste gheluckichste voghel die onder alle die andere voghelen is Ende dese | dwase raue hoorende die valsche flatterye van reynaert begonste sijnen beck open | te doen om te singhen ende tstuck kaes dat hi hadde viel hem wt den beck inder aerden | [10] Ende reynaert greept ende attet ende liep sijnder vaerden Dit siende die raue dat hij o- | uermits ydel glorie aldus bedroghen was wert seer tonvreden ende mistroestich ende | het beroude hem seer van dat hij reynaert dus lichtelijcken gheloeft hadde. Ende | daeromme soe leert ende bewijst ons dese fabule datmen niet verblijden en sal in | die woirden der booser menschen noch oick flatterye oft ydel glorie beminnende | [15] wesen