Dye hystorien ende fabulen van Esopus

§ (5) Die .v. fabule is vanden hont ende tstuc vleyschs die ons leert dat die ghene die an | [15] der luyden goet begheert te hebben verliest dicwijlen tghene dat sijn eygen is waer af | dat Esopus vertelt eene suurlijke fabule aldus |

IN voirleden tijden so ghebuerdet datter was een hont die ouer een plancke daer | water onder was lijden soude hebbende in sijnen mont een stuc vleyschs. Ende als hi | ouer dese plancke dus gaende was so openbaerde haer die scaye van hem ende vanden | [20] stucke vleysch int water daer hij ouer ghinc Dit siende die hont waende dattet had | de gheweest een ander stuc van vleysch Ende meyndet te grypen Ende als die hont | sijnen mont was op doende tstuck vleysch viel in die ryuiere. ende dreef metten | water wech Diesghelijckx eest oick met vele anderen want als sij wanen te bero | uen dat goet van eenen anderen. zoe verliesen sij dickwijl haer proper eyghen goet | [25] want ouermits een dinc twelck is onseker men niet laten en sal tghene dat seker is. |