Middelnederlandsche dramatische poëzie

De na prologhe.

 

Eerbaer notable, die hebt verstaen

 

Dbewijs van onser materiën soet,

1695

Al hebben wijt slichtelijc gedaen,

 

Wi bidden u allen, elc neemt vor goet.

 

Dits dleste spel, sijt dies wel vroet,

 

Van seven blijscapen principalen,

[p. 387]

 

Die Mariën vol der oetmoet

1700

Gescieden ter werelt. Om cort verhalen

 

Dierst wae: hoe God liet neder dalen

 

Gabriël, uut reynen gedachte,

 

⁺Om ons te lossene uter qualen,

 

Die haer de salige bootscap brachte.

1705

Dander was: hoe hy in Kerstnachte

 

Van haer, als mensce wort geboren

 

Tot vramen den mensceliken geslachte,

 

Als moeder ende maegt, in sviants toren.

 

Ten derden male, na toebehoeren,

1710

Hoe die drie coninge uut verren lande

 

Versaemden ende alle een sterre vercoren

 

Ende brochten de heilege offerande.

 

Haer vierde bliscap was selkerhande

 

Uutnemende ende alder vruecht exempel,aant.

1715

Dat haer geen liden noch druc en ande,

 

Doen sine vant sittende inden tempel.

 

Sijn hoge verrisen en was niet sempel,

 

Dat es de vijfste, dat elc versta.

 

De seste, op tcorte sonder omwempel,

1720

Dat was de Sinxendach daer na.

 

Nu mach elc weten sladijs wel ga,

 

Dat dit de sevende dan moet wesen.

 

Wi bidden dat elc in dancke ontfa

 

Wes ons gesciet es nu in desen;

1725

Want weert gelachtert si of gepresen,

 

Dbeginsel ende dynsel in alder wijs

 

Es tuwer liefden uut minnen geresen,

 

Ter eeren der stat, hebt dies avijs.

 

Van allen duechden geeft Gode den prijs.

1730

Sijn gracie doet dwerc in allen steden.

 

Die wil ons int salege paradijs

 

Versamen hierna met vrolicheden!

 

Hiermede een slot, elc ga in vreden!

+ 73

1710. .iij. - 1722. vij^de.