Middelnederlandsche dramatische poëzie

[p. 329]

Die sevenste Bliscap van Onser Vrouwen.

⁺Dierste prologe.

 

Maria vol graciën, die moecht gebien,

 

Dat hemelsce, eertsce ende helsce knien

 

U moeten bugen, wyken ende eeren, -aant.

 

Want alle dat God nye liet gescien,

5

Oft noit met ogen oec wort gesien,

 

Daer moet na recht dijn lof bi meeren, -

 

Ic biddu, moeder ende bruut des Heeren,

 

Tabernacle Gods, fonteyne der duecht,

 

Dijn rayen van graciën laet altijt keeren

10

Op alle sondaren, want ghijt vermuecht;aant.

 

Oetmoedege, suete, surver juecht,

 

Hout alle tkersten gelove in vredenaant.

 

Doer deere dien ghi soe minlic suecht,aant.

 

Onsen prince, princersse, haer slote en steden;aant.

15

Dies biddic u met ynneger beden.

 

 

 

Tees nu recht leden omtrent een jaer,

 

Dat wi hier speelden int openbaer

 

De seste bliscap van Onser Vrouwen.

 

Tverhael van dien dat latic daer,

20

Wi volgen der materiën naer;

 

Ic meent de selke wel heeft onthouwen.

 

Op dat sier bi verlichten souwen,

 

Gods moeder ende sine jongeren meest,aant.

 

Soe sant hi hem in rechter trouwen,

25

In viereger minnen, den Heilegen Geest.

 

Van desen smaect wel der keerne keest,

 

Dit wort de sevenste ende de leste.

 

Al staet op enen slichten leest,aant.

 

Eest leec oft clerc, elc neemt int beste,

30

Al waert soe datter yemen in meste.

+ 2

[p. 330]

 

⁺Int oeste int weste biddic vor vre,

 

Voer al in Bruesel, die suete ste.

 

Voort gruetic u allen, die hier versaemt sijt,

 

Dat elc gesonde ende saliche

35

Moet hebben, ende dewige leven me

 

Na deser tijt, hoe ghi genaemt sijt.

 

Dus, eerbaer notabele, die onbefaemt sijt,

 

Siet gunst vor cunst in onsen werke.

 

Ic hope de meester dan ongeblaemt blijt,aant.

40

Op datmens niet te nauwe en merke.

 

Thout meest scriftuere, som scrivent clerkeaant.

 

Met sconen redenen geapprobeert,

 

Maer waermen tkersten gelove bi sterke.

 

Hi es onwijs, diet lichte batteertaant.

45

Soe verre alst redene consenteert.

 

 

 

Dus dan cesseert, om cort vermaen,

 

Als van gescille, en wilt verstaenaant.

 

Den sin der hoger materiën soet.

 

Wat vrouden Maria heeft ontfaen

50

Doen hier haer leven wert gedaen,

 

Geen sin en mocht dies wesen vroet.

 

Hoe slecht mer hier bewijs af doet,

 

Noyt meerder vruecht haer en gescie.aant.

 

Elc seg haer dan des yngels groet,

55

Dat si elc droef herte verblie.

 

Ende nyemen en scympe noch en benye

 

Ons sympels wercs; wi doent uut minnen,

 

Ter eeren der stat en sonder envye,

 

U allen ter liefden, dat wilt versinnen.

60

Hoort alle en swijt, wi gaen beginnen.

+ 3

10. sond'en - 13. de'e - 24. heē

31. Biddic - 68. ontbr. Zie aant.