Middelnederlandsche dramatische poëzie
(1907)–P. Leendertz (jr.)–
Auteursrecht onbekend
[pagina 186]
| |
Ga naar margenoot+Een tafelspeelken van twee personagien, eenen man ende een wijf, ghecleet up zij boerssche.
Dwijf. Van buten, met eenen zac upden hals, beghint.
Waer zijdij, Han Hannen?aant.
Den man. Van buten, met eenen eijer paendere.
En hannent niet vele.
Wijf.
Waer zijdij, Han Hannen?
Man.
En hannent niet vele;
Of zeghdijt in spele? Hoe stadij en tiert!
10[regelnummer]
Roupt niet zo luijde.
Wijf.
Wat dezen loeten versiert!
Sijdij al bebiert? Wat zuldij hier brauwen?
En heettij niet Hannen?
De man.
Hannen? Neen ic, in trauwen;
Hannen en was noijnt mijn rechte name.
| |
[pagina 187]
| |
Wijf.
Tes oec wareechtigh, twaer voor u een blame!
15[regelnummer]
Want Hannen es een zot, met curten verhale.
Man.
En Hans es een duutssche, en hackino, en wale;aant.
Hoe zal ic dan heeten? Ic en weets niet, bijlo.
Dwijf.
En Hanneken es een kint, en Jan wijo;
Dus mueghdij wel Jan heeten up elc termijn.
De man.
20[regelnummer]
Wat es wijo te zegghen?
Wijf.
Ga naar margenoot+Cuendij gheen Lattijn,
Zo en zuldij dat wordeken niet verstaen,
Dat ghij zo zult.aant.
De man.
Ic Latijn cuenen? Wa neen, ic waen.
Zoudic Latijn inden coestal gheleert hebben?
Ic mach altemet den harijnc ghekeert hebben!aant.
Wijf.
25[regelnummer]
Waer? Int cloostere?
Man.
Ke, neen, up eenen roostere;
Waer keertmen anders? Ha! Sufte ghije?
Wijf.
En als ghij twee butten cocht, ghij brochter drije,
Dus moester proffijt in u huus ghewerden.
Man.
30[regelnummer]
Hoe es datte mueghelic?
Wijf.
Ghij waert den derden!
Want ghij zijt al buttachtich, zoot mach blijcken.
De man.
Mijn heeren, zij wilt mij bij eenen but ghelijcken!
| |
[pagina 188]
| |
Eijst niet jent, dat zij met haren man gaet ghecken?
Maer de vrauwen moeten altoes arlebeckenaant.
35[regelnummer]
En tlaetste behamen vander tale!aant.
Wijf.
Ga naar margenoot+Ghij spreect quaet vlaemsch, al en zijdij gheen wale.
Secht, de mans willen altijts de vrauwen duercaerden.
Man.
Wa jen, zij en willen. De vrauwen draghen zom baerden,
Daeromme willen zij boven binden, zonder ontvlien.
Wijf.
40[regelnummer]
Draghen zij baerden?
Man.
Ja zij, ic hebt ghezien;
Eijst wonder, dat de werlt gheheel gaet verdraeijt!
Wijf.
Ke, zwijcht, stopt uwen bec! Hoe stadij en craeijt?
Ic hoore wel, ghij meent u dijnghen int vuile.
Man.
De vrauwen draghen baerden an haer nuijle.
45[regelnummer]
Es datte vuil? Laet varen u snatterijnghe,
Ic zout doen blijcken.
Wijf.
Welcke taterijnghe!
Hebben de vrauwen nuylen? Waer sijn u sinnen?
Man.
En hebben zij gheen mulen, die cattinnen,
Daer zij baerden an dragen, in reijnder vauwen?aant.
50[regelnummer]
Ic wedde, ja zij.
Man.
Tzijn de vrauwen van de caters, bij gans bieren!aant.
| |
[pagina 189]
| |
Blijcket niet inde maerte? Tesser al te verhoene:aant.
Elc wilt een vrauwe hebben.
Wijf.
Wat heeftmen te doene
55[regelnummer]
Met sulcken caut? Tschijnet, dat ghij alf zot zijt.
Man.
Fij, Clemme, mij dijnct, dat ghij al besmot zijt;
Vaecht uwen nueze af, zuucht het zoch.
Wijf, tastende naer haren nueze.
Wat ghebreect u an mijnen nueze?
Man.
Ja, tes waer, ghij hebten noch.
Stonde dien nueze niet u caken ontrent,
60[regelnummer]
U schoon aensicht ware met allen gheschent.
Tes eenen schoonen blusscher meerder dan zom!aant.
Wijf.
Wat ghebreect u an mijnen nueze?
Man.
Stonde hij niet slom,
Ic en zouden niet gheven om eenen ducaet.
Wijf.
Ga naar margenoot+Kijct, welc eenen fraeijen nueze dat daer staet!
65[regelnummer]
Ic hadde mij liever zulc eenen nueze ghezact!
Man.
Al es mijnen nueze gherompelt, hij lach ghepactaant.
Even inde mande, als wij eerst overquamen.
Wijf.
Hij es swinters al blau; ic soude mij schamen
Zulc eenen nueze te draghen, want hij te snoode es.
Man.
70[regelnummer]
De vrauwen prijsen altijts dat root es:
Hij wert root, als ic drijncke crabbeleere.
| |
[pagina 190]
| |
Wijf.
Waen, Jan, ghij sijt een aerm brabbeleere,
Ghij hebt altoos in uwen nueze, zo ic zeije.
Man.
Wat hebbic in mijnen nueze?
Wijf.
Igo, de papeije,
75[regelnummer]
Van dat ic u eerst te trauwen begoeste.
Man.
En ghij zijt deerlic ghequelt van den scharphoeste:
Van achter niesdij, dats meerderen roij.aant.
Wijf.
Al waerdij met uwen nueze noch zo moij,
Den mijnen es genter, ic wilt betoghen.
De man.
80[regelnummer]
Ga naar margenoot+Dats waer, Clemme, haddij gheen verkens ooghen,
Ghij warlicht veel claerder dan een tijncke.aant.
Wijf.
Mijn ooghskens zien claerder dan een vijncke,
Ja veel claerder dan een cauken van een craeijken ziet.aant.
Man.
Ic wedde om een zesken, ghij en ziet dat draeijken niet;aant.
85[regelnummer]
Eijst wit of zwart? Willet mij accorderen.
Wijf.
Deis, sente Loijs temptatie zal mij tempteren.aant.
Tes ghenouch, tes beter dat wij thuuswaert gaen.
Wijf.
90[regelnummer]
Mijn heeren, en wilt u niet stooren:
Hij en es vanden wijsten niet, tblijct an zijn vijte.
| |
[pagina 191]
| |
Man.
Holla, hoe gaeptij alzo? Zuldij mij bijten?
Ghij hebt emmers een gente backtoereije,
Ende daermede zijdij ooc wacker, ghije,
95[regelnummer]
In uwen mont en zal gheen coppeghespin wassen.
Wijf.
Ga naar margenoot+Hoe zoudement connen naer uwen zin ghepassen!
Haddic Godt gheweest, ghij zout de lien al anders maken.
Man.
Tzou zonder twijffel zo gheschien,
Waert dat ic God ware, verstaet de reden zaen,
100[regelnummer]
Ic zoude de braen stellen daer de schenen staen,
Zo en zoudemen zo veel blau schenen niet steken
An stoelen en bancken.
Man.
Ende de buucken zoudic maken opengaende
105[regelnummer]
Al met cnoppen, hoort mijn ontpluuc, care,
Ende alsser rammelijnghe inden buuc ware,
Zo zoudement met een clotken cuusschen.aant.
Wijf.
Mijn heeren, hooren ruuschen
Van zulc eenen clap! Twaer beter ghesweghen
110[regelnummer]
Dan alzoo te rasene.
De man.
Ende jeghen den reghen,
Die de luden dicwils comt verdooft quellen,
Zoudic elc mensche een bordessche up dooft stellen;
En achter zoudic een cave noort of zuit drieghen,
Om dat den doom vanden biere zoude uutvlieghen;
115[regelnummer]
Zo en zoude de lieden zo vullic niet zijn versmoort.
| |
[pagina 192]
| |
Wijf.
Ga naar margenoot+Dats emmers wel zottelic verzindt.
Man.
Ende voort
Moet ic u noch zegghen int platte,,calle,
Dat ic van elcx mont zoude maken een ratte,,valle,
Zo en dorftmen gheen catten daertoe hauwen
120[regelnummer]
Noch ratte cruut coopen.
Wijf.
Bij mijnder trauwen,
Ghij waert weerdigh ghesmeten met vurte sleteren!aant.
Zoude ghij Gods wercken willen verbeteren?
Wa, willecom cochuut, wech, cust den brandere.
Man.
Tes daeraf ghenouch; nu up een andere.
125[regelnummer]
Tes mij leet, hebbic messeijt tzij groot of cleene.
Wijf.
Nu wel, twerdt varijnc hooch tijt van scheene;
Dus dat wij ghijnghen, twaer wel mijnen wille.
Man.
Kenne boeije, wij moeten noch gaen naer Bentille,aant.
Tes daer kermesse, laet ons derwaert poghen.aant.
Wijf.
130[regelnummer]
Twaer schande, zouden wij ons hier vertooghen
Zonder een present te gheven dees heeren verheven.
Schuulter niet inden curf?
Man.
Ga naar margenoot+Daer es wat bleven.
Wijf.
Nu, zecht mij, watter inne es, up rechter minnen.
Man.
Watter inne es?
Wijf.
Ja.
| |
[pagina 193]
| |
Man.
Tjan, daer es een inne.
Wijf.
135[regelnummer]
Een hinne, zechdij?
Man.
Hoe meendij, dat ic lieghe?
Wijf.
Haut den curf toe, dat zij niet uut en vlieghe!
Ic meende waerlic, dat zij ter maerct vercocht was.
Maer tes noch wel, datse tot hier ghebrocht es,
Wij zullender, hopic, de eere mede bewaren.
Man.
140[regelnummer]
IJgo, dat peijnsdic ooc.
Man.
Gans mierrentant, ic hebbe mijn sprake vergheten!
Groetse ghije, ghij kuenet wel ter kuere.
Wijf.
Ga naar margenoot+Moet ic altoos ghequelt zijn met desen luere!
145[regelnummer]
Ghij heeren, en belcht u niet van tsotte ghemoetsele.
Wij bieden u al tsamen een minnelic groetsele,
Ende brijnghen u, zonder ijemand te stoorne,
Een goede vette inne, om te smoorene,
Ende bidden u: wiltze in dancke ontfanghen.
Man.
150[regelnummer]
Wacht, willicse uut trecken.
Wijf.
Wacht, laetse mij langhen.
Ontbeijt! Hoe sta ic aldus en brabbele?
Mij dijnct, dat ic niet dan hoij en grabbele,
Dees hinne es te gheven ende niet te coope.
| |
[pagina 194]
| |
Man.
Siet wel toe, dat zij u niet en ontloope,
155[regelnummer]
Want ic zouder om zijn een beschaemt catijf.
Vatse wel.
Wijf.
Mijn hande bernt an mijn lijf.
Ic en vintse niet, eijst niet wel een plaghe?
Man.
Daer es nochtans een hinne.
Wijf.
Ic wildicse zaghe
Of ghevoelde, zo ware ic de zake vastere.
Man.
160[regelnummer]
Laetse mij tasten.aant.
Man.
Eij wijfken, lacht, al vonden, al vonden!
Siet wat ic hier hebbe, en maect gheen gheschreij.
Wijf.
Es dat een hinne?
Man.
Neent, tes een eij.
165[regelnummer]
Hau, ziet, dit zijn vremde miraculen!
Zoude de hinne gheleijt hebben zonder cakelen?
Ic en hoorde mijn daghen noijnt vremder clute!
Wijf.
Daer was een inne, maer nu eijser ute:
Een eij wasser inne, nu hebbic tverstant.
Man.
170[regelnummer]
Daer was een inne.
| |
[pagina 195]
| |
Wijf.
Maer twas een eij, mij quant;
Dus en esser van een waer woirt niet gheloghen.
Man.
Nu moeten wij de duecht vanden eije betoghen,
Of wij zullen hier teenegaer blijven in schande.
Wijf.
Een eij maect veel spijse.
Man.
Ga naar margenoot+Jaet, menegherande:
175[regelnummer]
Men maecter me goe supenen, gheswollen net slap,aant.
En wittemoes.
Wijf.
Ja, en goeden appelpap.
Ooc dienen zij zeer wel in taerten, in vlaen.
Wijf.
180[regelnummer]
De vadden, hoe beghinnen zij te huulene,
Als zij wel gheeijert zijn: men zoudeze zoucken.
Man.
Tseghelijcx de cranselijnen.
Wijf.
En deijercoucken;
Daer en zijn gheen graten in, ghezeijt goetront.
Man.
Een eijken ghebraeden en es ooc niet onghesont,
185[regelnummer]
Alstmen heet up zijn hollanssche metten botere.
Wijf.
Van ghedopte eijers en crijghmen niet den snotere;aant.
Men voghelter wel af, dats dat ic prijse.
| |
[pagina 196]
| |
Man.
De eijers dienen bijcans tot alle spijze,
Ende men cocse menichsins, sout an den treijn gaen.aant.
Wijf.
190[regelnummer]
Ga naar margenoot+Men cocse met booccruit.
Man.
Ja, en met reijnvaen,
Maer dats jeghen de vloeijen vul van ghequelle.
Wijf.
Men roerse metten ingune en metter pecelle;
Dan maectmen appeltasseijen metten mostaerde.
Man.
O, de eijers zijn puicgoet van aerde.
195[regelnummer]
De schippers als zij hebben den honger bijstere,
Zo maecken zij van eijers eenen vijstereaant.
Met baken vleesch, ghebacken inde panne.
Wijf.
Maer als zij dan te zeer lichten de kanne,
Zo zouden zij wel schieten om te naest
200[regelnummer]
Den conijnc van Vranckerijcke.
Man.
Duufkens met eijers ghefaest
En zijn ooc niet quaet, dats goet te ghevroene.
De eijers plegen de lieden te voene.
Eenen sangher van eijers gheentijts eesch es.
Wijf.
Men zecht, dat een eij bloet en vleesch es,
205[regelnummer]
Binnen drij daghen, zo ic ghepresen las,
Sghelijcx ooc Christus ghebenedijt verresen was
Binnen drij dagen; tes een schoon exempele.
Man.
Ga naar margenoot+Hij hadde gheseijt, breect dezen tempele,
En binnen drij daghen zal ic hem verwecken.
| |
[pagina 197]
| |
Wijf.
210[regelnummer]
Int uiterste oordeel, up diverssche plecken,
Zal vanden menschen gheropen worden menich eij,
Deen met blijdschap ende dander met gheschreij.
Leert hier up dijncken, o menschelicke zinnen.
Man.
En leert Christus uwen zalichmaker beminnen,
215[regelnummer]
Die ons met zijn precieus bloet ghecocht heeft.
Twijf.
Goede jonste, die ons tot hier ghebrocht heeft,
Hadde noch wel vonden ons presentatie.
Man.
Nemet doch danckelic, dat jonste ghevrocht heeft,
En blijft bevolen Godts moghende gratie.
Lanc ijc xiiij vs.
|
|