De gedichten. Deel 3

[p. 391]

Jok en ernst.

[p. 393]

Aan de dichtkundige liefhebbers van heuschen boert, punt en sneldicht.

'k Heb Huigens toegestemd in myne jonge jaaren
Dat woorden zonder zout en lachen zusters waren:
Maar de ondervinding leert dat laffe boertery
Een dwaaze dochters is van dartle zotterny;
Wie dan met vuilen klap en zonder zout van reden
De dwaasheid van den mensch al lachend waant te ontleden

[p. 394]

 

Is zelfs belachens waard en smoort in zynen drek.

 

Men meng' dan boert met ernst, en gesel' 't vuil gebrek,

 

Bedil ik u wat snaaks, gy kunt my ook bedillen,

 

Dan lachen wy gelyk met uwe en myne grillen.

 

Had Vondels geest in spel van bloed en traanen smaak?

 

Ik leef in Blyspel: ei vergun my dat vermaak.

 

Schuur ik den moriaan? dien ziet men wyzer schuuren.

 

Op 's waerelds Schouwtooneel speelt elke gek zyn kuuren.