|
| |
Liefwaarde. Veldzang. Ter bruilofte van den eerwaarden heere Martinus Arkenbout en jonkvrouwe Johanna van Dalen.
o Liefde! kom met uw gespeelen
Daar 't heilig Lam de bruiloft viert,
Omringd van duizend hemelingen,
Die 't eeuwig bruidstriumflied zingen,
Met hagelwit gewaad vercierd.
| |
| |
Of kunt gy Salems goude straaten,
o Hemelspeelnoot, niet verlaaten?
Dat dan uw geest op de aarde daal',
En strooij', door Godtgewyde galmen,
Deez' disch met Sions vreedepalmen,
Ten zegen van dit bruiloftsmaal.
Dan zult gy, in de hooge kooren,
De dankbre stem des Herders hooren,
Die in het bloeijen zyner jeugd,
Bestraald door uwe hemellonken,
Een wedergade wordt geschonken,
Die hem bekoort door liefde en deugd.
o Zegenmond, met uw Liefwaarde,
De Hemelnimf bind u op aarde,
Smelt ziel met ziel, en min met min,
Dus lokt ze u, om na 't zalig Eden,
Op 't spoor der waare deugd, te treeden;
Dus wyd ze uw heilig huuwlyk in.
o Bruid! in wier aanminnig weezen,
De liesde en deugden zyn te leezen,
Zo eigen aan uw deftig bloed;
Loof Godt met blyde zegenklanken,
Hy geeft u reden om te danken,
Dien, die u hebben opgevoegd.
| |
| |
Die u een ziels beschermer geeven,
Een herder, die u voor zal streeven,
Op 't pad na 't heilig Paradys:
Zo kunt ge een waare wellust smaaken,
En in een zuivre liefde blaaken,
Godt, aller herdren Godt, ten pryz'.
Zal ik, o Zegenmond, u leeren,
Hoe gy de lieve nimf moet eeren?
o Neen de lessen van de deugd,
In 't heilorakelboek geschreeven,
Door de Opperwysheid zelf gegeeven,
Zyn 't voedsel van uw lieve jeugd.
Uw vroome Vader, die aan 't Spaaren,
Godts heilorakels kon verklaaren,
En uitblonk in de Vreedekerk,
Kon u een helder licht verstrekken,
Om u tot wysheid op te wekken,
Die meer en meer uw geest versterk'!
De Moederzorg heeft uitgeblonken,
Om 't kroost tot waare deugd te ontfonken,
Dat ze als een klokhen heeft bewaard;
Zy leerde u, naa uws vaders leeven
Zyn wyze lessen na te streeven,
Dat haar nu zielsgenoegen baart.
| |
| |
Liefwaarde, uw Lief zal u geleiden,
Daar hy Godts lamm'ren staat te weiden,
Langs d' oever van den klaaren Ryn;
Daar zal hy van Godts liefde spreeken,
Daar vloeij' zyn tong van honigbeeken,
Daar zal op aarde uw Salem zyn.
Hy zal de ted're lamm'ren wasschen,
In Sions reine waterplassen,
En koest'ren in de liefdezon.
De landjeugd zal zyn heilstem hooren,
Daar hy als leeraar uitgekooren,
Het harte der Gemeente won.
Dat Godt uw beider liefde heilig;
Het aartsch geluk is zelden veilig,
Schoon 't elk met weelde en vreugde vleijt,
De rampspoed kan ons haast bespringen;
Want buiten Godt zyn alle dingen,
Vol ydelheid der ydelheid.
Gelukkig dan, o welgepaarde!
Die niet gehecht aan de ydele aarde
Uw ziel der Godtheid hebt gewyd!
Gelukkig dan, o wakkre herder,
Verspreit uw liefdevleuglen verder.
d' Aartsvyand van de ziel ten spyt,
| |
| |
Bezaaij den akker uwes Heeren,
En help den onkruidzaaijer weeren,
Zo vind gy namaals ryken loon;
Zo nood de groote Hemelkoning
U, en Liefwaarde in Sions wooning
Ter bruiloft van zyn lieven zoon.
Vereend te Haerlem den 9 Maart 1746. |
|
Auteursrechtvrij