Op den dood van den geleerden heere Ludolf Smits, M. Dr.
Gebooren in Groningen den 13. Juny 1649. Overleden in Amsterdam den 7. Maart 1720. Aldaar begraven in de Westerkerk den 12den.
Is Ludolf ons ontrukt? 's lands oudheid onderrichter,
Die schrandere Eskulaap? Latynsche wysheid ween!
Verdubbel uwe klacht ten Schouwburg, Melpomeen,
Op 't lyk van Konradyn, om zyn' befaamden Dichter.
Treê aan Poeëtenrei, strek hem een grafnaaldstichter.
De Penningwysheid hang' haar konstwerk daar omheên.
De Sulmoaansche zwaan legge op den marmersteen,
En lees het Dedaals werk van haaren vaersverlichter.
De Roomsche keizers, en 's lands Graaven zy aan zy,
Met de eed'le vrouwen, zyn een schoone galery,
Om 't beeld des mans, die hen doet leeven in zyn blaâren.
Maar neen, 't is ydel dat ge een Mauzoléum sticht:
Dat heeft zyn yver, zyn geleerdheid, zelf verricht,
Waarop zyn zuiv're ziel is naar 't gesternt' gevaaren.
Grafspraak.
Smits in de Aêloudheid, Dicht- en Penningkunde eervaaren,
Gaf Godt zyn ziel, my 't lyk, 't heelal zyn' lauwerblaâren.
Auteursrechtvrij