Ein óngerein
Moeilijker ligt het gebruik van het wederkerige zich. Ze spreken zich regelmatig, ze gaven zich een hand is geen standaardtaal. Het ‘moet’ zijn: ze geven elkaar een hand. Ik vind dat dit zich kleur kan geven aan de standaardtaal, maar we moeten ons voorlopig maar bij elkaar neerleggen.
Als we ons letterlijk bij mekaar neerleggen, dan zeggen we dit in het Limburgs ook weer heel anders. Na een voorzetsel namelijk gebruiken wij meestal -ein: ze leke sjterk opein, raap dich ins biejein. Ook hier heb je weer de moeilijkheid dat enkele gevallen in de standaardtaal geaccepteerd zijn, zoals (dat staat tenminste in v. Dale): de vrienden zijn bijeengekomen. Maar veel komt dit niet voor, en: ‘die mensen horen bijeen’ zal zeker in het Hollandse afgekeurd worden. Ik vind het daarom prachtig dat de opvolger van allerlei missieblaadjes het maandblad Bijeen is. Dat geeft me wat zuidelijke warmte.