Angst voor zich
Dat zal niet makkelijk zijn, ein taers leerde ik vroeger: iets wat heel lastig is (ook pijn). Want dat zich wordt kennelijk zo vreselijk gevonden, dat journalisten het gaan mijden. Het is immers Limburgs of Duits, dus zwaar verboden. Dan krijg je koppen in de krant als: Oorlog in Bosnië breidt uit.
Op 161195 stond in verschillende kranten een overzicht van de de dag tevoren gespeelde wedstrijden voor het Europees kampioenschap voetbal. Het ANP had dat gemaakt en verspreid, en onder meer Trouw en De Limburger hadden de volgende zin blind overgenomen: ‘... de Turken, die voor de eerste keer sinds het WK in 1954 voor een groot titeltoernooi plaatsten.’ Geen zich erbij. Vergissinkje of schrik voor dat gewestelijke zich? Ik heb vele voorbeelden. Op 040399 had Dagblad De Limburger deze kop: ‘Waterpeil van de Maas stabiliseert.’ Is daar dan wat mis mee?
Nou: ik denk dan onmiddellijk: stabiliseert wat?, want stabiliseren is een overgankelijk werkwoord (ik kan er ook niets aan doen dat bijna niemand meer weet wat dat is), en er moet dus een lijdend voorwerp bij. Zoek maar op in het woordenboek. Ik denk dat hier geredeneerd is: dat zich zal wel Limburgs zijn, dus verkeerd. Vaak zie je al: we verzamelden bij de kerk. Ook uit de krant: ‘de renners verzamelen op het Vrijthof.’ Wat verzamelen ze? Taalfouten?
Bij herinneren idem dito: ‘we herinnerden hem’ lijkt gewoon te worden, hoewel je dan dient te denken: hier moet nog volgen waaraan we die meneer herinnerden. Nee, het betekent gewoon: we weten wie hij is. Ander voorbeeld: ik concentreerde op...
Allei, de taal wordt wat armoediger, maar er valt weinig tegen te doen.
Auteursrechtelijk beschermd