Mijn leven

Mej. Elize Baart, Middelburg.
Brussel 7 Juli 1876.

Beste Lize!

Je hebt mijn brief aan Korteweg verkeerd begrepen, en daarom schrijf ik je nu slechts dit. Ik heb niet gezegd:

‘Profiteer van de brieven van uw chefs om te komen waar gij wezen wilt, en gebruik ze dan om die zelfde chefs aan de kaak te stellen.’

Neen, mij dunkt dat ik duidelijk genoeg geschreven heb, dat ik publicatie een uiterste maatregel vind, die geheel komt te vervallen als hij volstrekt geen nut kan hebben. Dit heb ik geschreven:

‘Publiceer dan niet uw oorlog met uw chefs, nu nog niet. Tracht liever van die zelfde chefs een aanbeveling voor Indië te krijgen, of gebruik de brieven die gij hebt, als zoodanig.’

Had ik hier nog bij moeten voegen. ‘En als gij terecht ge-

[p. 215]

komen zijt, kunt gij de correspondentie verbranden.’? en verder:

‘Noem uw naam als Redacteur van de Tolk ook nog niet, maar zoek eerst een betrekking in Indië...’

Hierin ligt opgesloten ‘en daarna kunt gij u bekend maken als Red. v.d. Tolk.’

Redacteur te zijn van een liberaal blad kan beschouwd worden als een dwaasheid, een domheid, enz. niet als een slechtheid. Het publiceeren van denkbeelden staat elk vrij mensch vrij; maar het aan de kaak stellen van een chef vergeeft in Indie geen een chef; en 't aanklagen van hen aan wie men verplichting heeft is een karakter-fout, die ik niet alleen nooit goedkeuren, maar zelfs nooit vergeven zou.

Y êtes-vous?

Of naar Indië en zwijgen; òf aanklagen en òndergaan. Ook dit staaf ik immers met mijn eigen leven, dat ik afsluit vóór dat ik naar Indië ga.

Adieu stuur ook dit gekrabbel naar Korteweg, ik heb geen tijd om netjes te schrijven, wèl om uit te leggen wat ik gemeend heb.

Vele groeten.

t. à t.

Mina.